Şöyle dönüp baktım geriye doğru,
Gönlümün maziden muradı kalmış.
Ömrün çoğu çile, bağrımda ağrı,
Sevincim huzurum yarıda kalmış.
Geçim bizi etmiş kendine köle,
Nedir garazın felek sen söyle,
Nasip kurumuş ummana beş kala,
Gemimiz oturmuş karada kalmış.
Boşamıydı çilem başamı çabam,
Vardım doğduğum yere sönmüş sobam,
Sordum dostlara nerde anam babam,
Öğrendim ki tavuk derede kalmış.
Çıktım sokağa herkeste ayrı süs,
Millet yarışta birbirleriyle küs,
Ne yazık girmiş nifak denen virüs,
O eski dostluklar nerede kalmış.
Ne küçük var, ne büyüğe saygımız,
Vah ki vah! kalmamış ahir kaygımız,
Yok olup gitmiş mânevî duygumuz,
Aklımız fikrimiz parada kalmış.
Fatih Coşgun
Tavuk dere : Bizim köyün mezarlığının olduğu mevkinin adı
