Online Üye
Online Ziyaretçi
Ölümün öznesiyim ve üzerimde ölü toprağı
İşte şiire düştü yolum yeniden
Yüreğin ve evrenin verdiği muhtıra
Közümde sözümde şiir
Aşkı nakşeden nice deyiş
Sefil yürekte saklı hazan mahsulü izdiham
Bir şiir değilsem neyim o zaman?
Kürediğim yasın muadilidir kalemim
Kalemi fetheden yürek sesim
Lafügüzaf…
Ne fayda eğer ki içim dışım bir değilse,
Şiirin nezdinde…
Göğün kundakladığı bir yangınım
Yangından öte yazmaya doyamadığım
Nice fermanım.
Bir yetim kuş ki kanatlarında dolunay
Bir öksüz hece ki
Kuramları yıkan nice imge.
Saf tuttuğum yıldızlar
Safiyet yüklü varlığın nazarında
Nazlı kuşlar elemi gagalayan
İç sesin ahvali nice hece
Kelimelerden ördüğüm bir hazine
En müspet iklim
En menfi seyrinde ömrün
Hala huzur bulabildiğim.
Şiir ne miydi?
Şiirden öte yol mu var sanki?
Bir şiirsem yazdıklarım ne?
Dilimden düşmeyen her acı sahibini arayan
Günden güne de büyüyen
Sabrı, şükrü katık yaptığım
Asla değil yalan.
Geldim ve sığındım şiire
Sınandığıma binaen
Gülümsemek ne kelime?
Yine da saklı umudum
Saklandığım ve uyutulduğum kuytum
Ufkumda nazire
Dünümde saklı sayısız acı
Binlere b/ölündüm
Yüz görümü bir destana gömüldüm
Şiirden de öte
Şiir olmak ne kelime
Değerli Âdem Hocamın son şiirine naziremdir.