Hak geldi batýl gitti… Son din Ýslam…. Kim inanýrsa kendini kurtarýr, kim isyan ederse nefsine kötülük eder. Allah rýzasý yoluna baþ koymayan bir yaþam, boþa geçmiþ bir zaman dilimi… Kime diyebilirsin ki, þu yol güzeldir þu yol þerlidir. Herkes bilgili, ne yazýk ki ben cahilim diyen yok…

Ýnanan da neye inandýðýný bilmiyor. Din öðretilerini kulaktan duymuþtur birilerinden, papaðan gibi ibadete ve söylemelerine devam ediyor. Çað deðiþiyor ama bu kiþiler çaða ayak uydurmuyor. Çaðýn öðretilerini, engin ufuklarýný görmemeye devam ediyor. Gözler görüyor sanýyor, gönül gözlerini kapatýyorlar. Gönül kapalý olunca, aþk olur mu o kalpte… Ýlahiye giden yol bulunur mu? Yol arayan yok, öðüt dinleyen yok, þirk nedir, faiz nedir, zekat nedir… Nedir ile biten hiç bir sorgu yapýlmýyor. Kiþiler kendilerine göre bir inanca sahipler… Bölük pörçük olmuþ her þey, Kur’ana ters ne varsa yaþanýyor. 

Yine bir Ramazan geldi geçti… Camiler de kapalý, kim evde teravi kýlar ki, kim oruç tutar ki… medya bile Kornayý ön plana çýkardý, Alimler Ayetler hakkýnda konuþamadýlar bile… Ölüme bir nefes uzakta olmamýza raðmen, kapanan kumarhanelere ve pavyonlara raðmen, Ramazan da suç üstü yakalanan bu gibi yerlerde insanlar görüntülendi. Korona'nýn dehþeti bile insanlarýn gözünü açamadý… Öleceðiz diye, sorgu var diye yanan, tövbe eden kaç kiþi oldu ki? 

Ýnsanlar yasaklarý deldiler, sokaklara, parklara, piknik yerlerine koþtular. Normal yaþam diye tutturdular. Normal yaþam Allah rýzasý için de yaþamaktý oysa…  Bu nerede olursa olsun, hangi dar alanda vuku bulursa bulsun, Allah rýzasýnýn olmadýðý her yer hapishane, her yer çilehane… Dýþarýda insaný gaflete düþüren her þey var. Elbette dýþarý çýkmadan Ýslamý yaþamak da mümkün deðil ama bu evde kal çaðrýsý ile fýrsat bilip ne kadar geleceði ve sonumuzu  düþündük ki… Camilerin minarelerinden þarkýlar( "Çav Bella " ) çalýndý, mübarek mekanlarda motorsiklet ile zik zaklar çekildi… Ramazan da oruç utmak yerine güpegündüz piknik yerlerinde görüntüler verdik. 

Ölüm, önümüzde geziniyor, ölünün cesedi bile yýkanýrken nasýl yaparýz diye tartýþýlýyor, cenaze namazý bile kýlýnamýyor sevdikleri ile… Birinci derece akrabalar kýldýlar namazlarýný sadece… Ancak hiç bir ders alýnmadý, alýnmýyor…  Öyle büyük bir felaket ki, Rabbim sizi daha nasýl uyaracak ki! Hani ölünce, Allah’ýn huzuruna vardýðýnýzda, bir þey isteyecek yüzünüz mü kaldý ki?  

Siyasetçiler bile, bu Korona günlerini fýrsata çevirmek için ellerinden geleni yapýyorlar. Ya Hu, dünya Kanuni’ye kalmamýþ, firavunlara kalmamýþ, Nemrutlara kalmamýþ, 1200 sene yaþayan Süleyman Peygambere kalmamýþ… Size mi kalacak!  Akýllý ve hakký tavsiye eden siyaseti ne zaman yapacaksýnýz ki? Hala yedi düvelin taklidi ile meydanlara mý soyunacaksýnýz… Çað internet çaðý, her bilgiye ulaþýlýyor ama bu gibi siyasetçilerin peþinden gidenlere acýyorum, neyin peþindesiniz ki? Bu ülkenin kaderi bu deðildir, olmamalýdýr! 

Dinde, siyasette, normal yaþamda kafesin içinde iki ayaklý papaðanlar ile yaþamaya devam ediyor. Çað ilerliyor ancak internetten oyun programý indiren, ilim peþinde olmayan bir çaðý yakaladýk çok þükür. Derdimiz ilim öðrenmek, dinimizi yorumlamak, memleketi yüceltmek deðil… Millet uzay turizminin sýrasýna girmiþken, biz sokaklarda nasýl yürünür ona bile vakýf deðiliz. 

Üzgünüm, elimizden yazmaktan baþkaca da bir þey gelmiyor… Ayný gemideyiz ve din tek baþýna yaþanmýyor. Memleketi düþünenler de çoðalmalý… Sonuçta bu vatandan baþka vatanýmýz da yok. Allah’ým sonumuzu hayýr eylesin inþallah, Amin!

Saffet Kuramaz