Biraz önce
yalnızlık çaldı kapımı
Açmadım,
açamadım…
Duyguları
faili meçhul cinayete
Sessiz
sedasız gidişimi
Kendime
bile anlatamadım…
Bakışlarımın
gözesinin,
Çöl çiçecğinin
yağmurları beklemesiydi vuslatın
Gel gör ki’
İdam
sehpalarında derisini yüzdüler
Hayallerimin…
Nefesi
misk-i amber kokan sevdanın adına
Tükenen
nisanın yağmurlarını adadım…
Baharı
müjdeleyen kim varsa
Huzuruna
diz vurdum
Mavi düşler
ısmarladım rüyalarıma
Yorulmadım…
Biraz önce
yalnızlık çaldı kapımı
Gülüşümü birlikte
gezdiğimiz sokaklara saldım
Kızkulesinde
eskiyen mahzenlere gömdüm bakışlarımı
Galata’da
martıların kanatlarına
Ada
vapurunun yandan çarkına takıldım
Açtım
ellerimi öylece yalvardım
Gel ey
sevgili
Ben sensiz
olmayı başaramadım…
Adem
Efiloğlu