Âlem-i ervahta sordu Rabb’im bir kýsým ruhlara: “Ey ruhlar siz ne istiyorsunuz?” Onlar da “Ya Rab! Biz Sen’in rýzaný istiyoruz” dediler. Allah (c.c.) de: O halde “Dünyaya ineceksiniz, dünyada ben sizin üzerinize belalar ve musibetler yaðdýracaðým. Siz de isyan ile deðil, sabýr, hamd ve þükür ile bana yakaracaksýnýz. Ben de size rýzamý ve cemalimi ihsanda bulunacaðým.” buyurdu. 

Tüm sýkýntý, dert, gam, tasa, hüzün ve yokluklar sonsuza kadar sürecek mi zannediyorsun? Karanlýk gecelerden sonra nurlu bir sabahýn seni beklemediðini mi sanýyorsun? Her sýkýntýnýn bir gün felaha ulaþacaðýndan ümidini mi kesiyorsun? Öyle olsaydý, her sýkýntý devam etseydi, senin rehberin, âlemlerin yaratýlma sebebi, âþýklarýn ilham kaynaðý Muhammed Mustafa’nýn (s.a.v.) nuru bugüne kadar ulaþýr mýydý? Hangi kul Efendimiz kadar eziyet, cefa ve yokluk çekti?  

Bekle güzel dostum. Âlem-i ervahta vermiþ olduðun sözü unutma! Sana yakýþan hamd, þükür ve sabýrdýr. Yolun açýk, gecelerin aydýnlýk, ömrün huzur dolu olsun.