Uyan, pencereden, bak dışarıya,
Gün ışık saçarken, sesin çıkmıyor.
Bülbüller ötüyor, bak şu arıya,
Kumrular uçarken, sesin çıkmıyor.
Ey gönül dağımın, nazlı hazalı!
Kırlar türlü türlü çiçek bezeli,
Papatya, gelincik, mor renk güzeli;
Sümbüller açarken, sesin çıkmıyor.
Irmaklar coşuyor, deniz dalgalı,
Yılkılar koşuyor, çimenler halı,
İnatçı keçiler, yine kavgalı;
Taylar su içerken, sesin çıkmıyor.
Gelinler bakracı, takar koluna,
Parmaklar kavuşur, sütün boluna,
Yaylakçılar düşer, yayla yoluna;
Kervanlar göçerken, sesin çıkmıyor.
Yapraklar hışırdar, dinmiyor yeller,
Mızraplar vuruyor, inliyor teller,
Zevk-ü sefasında, eğlenir eller;
Kendinden geçerken, sesin çıkmıyor.
İşveli, şen şakrak, pozların nerde?
Hasretim o esrik, gözlerin nerde?
Şekerli, bal-kaymak sözlerin nerde?
Ben sensiz naçarken, sesin çıkmıyor.
12.04.2020
Muhittin Alaca
(
Sesin Çıkmıyor başlıklı yazı
Alaca tarafından
12.04.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
