Bu bahar sevdanın yolları tıkandı
yağmurlar kim için yağar
köprüler nasıl saklar ırmakların sesini
güller yağmurları beklese de
güneş bulut arasında tutsak
dağlarda açan yaban çiçekleriydi
kukusunu kendine sakladı
zamanın kuytusunda
yolları rahmet değil salgın kesmişti
buğday başakları bekledi rüzgarı
rüzgar taradı saçlarını
başaklar güneşe durdu
olgunlaşmak için
yağmurdan sonra çıkmadı gökkuşağı
tarlada kaldı emek verilen ürünler
insanlarda bir endişe
durdu hayat insanlar eve mahkum
doğa kendini onardı
ısınmaktan kurtuldu egzoz dumanlarında
kendini temizlerken yeniden
dünya insanaları düşündüler
ilk defa nerde hata yaptık?