Sıkıntı Yok Corona
SIKINTI YOK….. en kötü ihtimalle öleceğim en iyi ihtimalle
delirerek bu süreci tamamlarım…. Her ikisini de kabullendim… herkesin canı
sıkılıyormuş bizim hiç sıkılmıyor büyük oğlum küçüğe ,küçük oğlum büyüye ,
babaları her ikisine , ben hepsine
dalıyorum ful aksiyon sıkılmaya
vakit kalmıyor bile…sonrasında biraz sakinleşiyoruz çünkü kimsenin kaçıcak yeri yok 110 metre kare 3+1 3. Kat dışarıda öcü var … bizi ham yapar diye
korkumuza sakin sakin tvde son duruma bakıyor
şükredip oturuyoruz aşağıya … normalinde
canımızın çekmeyeceği her şeyi yapıp
yiyoruz.. bir ara herkes kendi dünyasına
yani elindeki telefona kitleniyor sosyal mecrada ekip biçiyoruz… laf sokacağımız kim varsa
sokuyoruz ardından saçma sapan bütün videolara bakıyoruz.. tam o sırada kapı çalıyor şaşkın şakın
herkes bir birine bakıyor evdeki 4 nüfus
evde bu gelen kim diye düşünüyoruz tabi
ki kimse yerinden kalkıp o kapıyı açmıyor benden başka onlar elindeki telefonla mesailerini
tamamlarken ben korkarak kim o diyorum…. Gelen kargo şirketinden ağzında maske elinde herkesin
ürünlerinden bulaşan coranalı mavi eldivenle kalemi bana uzatıyor .. bilmem ne bankanın bilmem ne bonuslu kredi kartını tutuşturuyor elime… istemem
kalsın diyemiyorum hayatla tek bağlantım olan
kargocu yu kırmamak adına atı veriyorum imzayı benim tutuğum kalemi o mavi eldivenli eliyle alıyor iyi günler dileyerek çıkıyor hayatımdan evdekiler hariç günlerdir görmediğim o
canlıda çıkıp gidiyor dış kapıdan… hüzünle kapatıyorum kapıyı … günlük beş öğün
kapsamındaki bir öğünü daha koyuyorum
masaya ve sonra çay kahve servisleri
yanında abur ve cubur…. Normalinden 5 kat fazlası çalışıyorum bütün
gün ama eşim her arayana bana nasıl yardımcı olduğunu anlatıyor
telefonda bir saat evi nasıl elektrik
süpürgesiyle süpürdüğünden bahsediyor evin en ağır işini yapmışçası na böbürlene ,böbürlene , yüzüme bakıp onay bekliyor
bir de benden, bende onaylarcasına ödüllendiriyorum gülümseyerek , oda mutlu olsun diye…. Ye iç faslı devam
ederken yorgunluktan bulduğum fırsatlarda
karantina günlerimi anlamlı kılmak adına
bir kaç satır yazıyorum ve resim
çiziyorum hiç değilse bir nebze ruhumu
corana dan uzak tutmak istiyorum ama ne mümkün hayatımda eşimin bile adını bu
kadar çok söylememiş duymamıştım uzak
kalamıyorum bir türlü sağlık
bakanlığının açıklamasını dinlediğimde bir süre o rakamların insan olduğunu
benim evde oturup yemeğimi yiyip uykumu uyuduğum için vicdan azabı duyuyorum …
onların çektiği acıların yanında canım sıkılıyor dışarıya çıkayım deyip evde
kalmayıp insan hayatını hiçe sayan herkese hayıflanıyor bazen de söyleniyorum… şimdi sövdüm desem ayıp kaçar
biliyorum söyleniyorum sanırım yeterli…
Bazen dua ediyorum
ardından tüm ölen ve kalanlar için kuran
okuyorum … kısacası hiç birimizin böyle
bir durum için tecrübesi yok arada
delirmemek için gırgıra alıyor arada korkuya kapılıp ağlıyor arada
temizlikle kafayı bozuyoruz bedenimizi koruyalım derken akıl ve ruh sağlığımızı
kaybettiğimizde oluyor öyle böyle bu süreç bitecek kaybettiklerimizin farkına varacağız kazancımız ne olur
bilmem ama ALLAH HERKESİN YAR VE
YARDIMCISI OLSUN …. BOZULAN DENGEMİZ OLSUN DÜZELİR CANIMIZ SAĞ OLSUN VE MÜMKÜNSE EVDE KALALIM Kİ YARIN ÖBÜR GÜN
İNSANLIĞIN YÜZÜNE BAKACAK YÜZÜMÜZ OLSUN…..
KORNA GÜNLERİ 1…..
SİLGİSİZCE KORANA
(
Sıkıntı Yok Corona başlıklı yazı
SİLGİSİZce tarafından
11.04.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.