Azarlıyor beni aynadan aksim;
Söyle, benden başka yok mu metafor?
Bu kalıp içinde daha kaç mevsim,
Kalacaksın, diyor; cevaplamak zor!

Görmekten her sabah aynı adamı,
Aynam bile bıkmış artık, besbelli!
Gerçeklikle çoktan açtım aramı,
Yatak umut bana, uyku teselli...

Ne vakit güneşe diksem gözümü,
Ayaklarım yeri deliyor gibi...
Bilirim ölmeden gömüldüğümü,
Sanrı gördüğümü biliyor gibi.

Hani bir canavar var diyordunuz,
Umuttan kan emen, teselliden süt...
Kaç gece yoluna çıktım aç, susuz!
Haber salmış: Dostum, kinini büyüt!

Azizim, ben sahte bir kahramanım!
Hububat tanesi kadar kalbim var.
Sahi, bu savaşa yetse imanım;
Davran, deyip destek verecek kim var?
( Kafa Kalıbı-2 başlıklı yazı Silüet tarafından 4.04.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.