Hay(a)ta geçmeyen ömre atýfta bulunmak mý ya da yarasý olmasa da gocunan bir virüse dönüþme ihtimali mi?

Yer gök öksürüyor bulutlar geviþ getiriyor aslýnda tüm olup biten; hava akýmýnda saklý kalan gök gürültüsü ve buðulu gözleri yaðmur bulutlarýnýn…

‘’Ah, bir yaðsa da ferahlasak’’ demenin meali aslýnda gözyaþlarýmýzý saklamak adýna ve biliyorum ki artýk usul usul aðlamam gerekmiyor.

Bir rahmete dönüþmek ve evresi kayýp yeni bir hayatýn hayalini kurmak ve kurguladýðýmýz tümcelerde ola ki aksýrdý takýlý imgelerin biri fersah fersak uzaklaþýp kalemden yorgunluðun kýblesinde temiz bir kaleme havale ediyoruz akýldan geçenleri.

Havamda deðilsem ki bir ömür havadan nem kaptýðým.

Havsalama sýðmazken bunca þey eklenen havadislerin limit aþýmý yaptýðý ve iþte yaðdýrýyorum duygularýmý…

Sözcükler havale geçiriyor ve alnýna ýslak bir bez koyuyorum kâðýdýn elbette doðal olarak kelimelerin mürekkebi akýyor ve kaðýt buruþ buruþ oluyor ve biliyorum da yaþlandýðýmý ve devirdiðim yaklaþýk yarým asýrlýk ömrün tam da baþýndayken dalya demenin umudu filan da kalmadý geride.

Yüz saat daha yaþama ihtimalimiz hadi iyimser olursak yüz gün ya, yüz ay’a dönük mü yüzümüz yoksa yanaklarý al al olan ayýn iniltisi mi yýldýzlara damlayan nameler?

Sözcüklerin efkârý bile yok çünkü sözcükler çoktan firar etti ve kapmadýðý virüsü ertelemek adýna sözcükler bile yaklaþmýyor yanýma týpký uzaðýnda durduðum insanlar gibi hayli uzaðýndayým edebiyat denen olgunun ve bu aþka düþmüþlüðüm nihayetinde infilak ediyor ve sevgimi çið çið yiyor insanlar týpký birbirimizi çið çið yiyip de geldiðimiz bu noktada hala akýl sýr erdiremediðimiz tüm olup biten.

Öncemde olan olmayan ne ise ve ne yazýk ki yarýný da kurgulamýyorum ve kurmaca hayatlardan payýma düþenleri filan da affetmek gibi bir talebim yok ya da özür dileme alýþkanlýðýmla… ne yani; bir ömür suçum günahým olmasa da suçlu addedildiðim yeri geldi mi en yakýnlarýma bile yaranamadýðým…

Kimi kime þikâyet edeceksem hele ki eve týkýldýðýmýz dönemde herkesin sinirleri fazlasýyla gergin iken hele ki durduk yere bir þeylerden korku duyup da tedirgin geçen hayatýn ta bitiminde baþrolü üstlenen bu kâbusun titri ve iþte nemalandýðýmýz gündemde güncelliðimizi da saklý tutuyorum.

Deðiþen çok þey var.

Deðiþmeyen de ne çok insan.

Ýklim bile nüfusundan çýkarmýþken ilkbaharý ve normalde çiçeklerin arasýnda koþup oynamamýz gerekirken-gerçi büyük þehrin neresinde bir çiçek bahçesi bulacaksak en azýndan hayalini kurduðum þimdilerde hayallerin bile içe kaplandýðý gerçeði ile-düþüp kalkýyoruz evin sýnýrlarý içerisinde ve saksýdaki çiçekler bile itaat etmiyor bize eh, bir ömür sevgisizliði tayin edip de sevmekten ödün verdiðimiz en çok da kendimizi sevip yine tepelere yerleþtirdiðimiz benliklerimiz ve egolarýmýz.

Hayatýn bir yerlerinden çekiþtirdiðim belki de tam tersi ve son günlerde haz aldýðým hiçbir þey de yokken.

Hayal kurmak bile ömre endeksliymiþ ve ölüm korkusu aðýr havasý ile bunaltmýþken bizleri ucundan bucaðýndan nasiplendiðim ne varsa hele ki son yedi yýl, edebiyat ve yaþama sevinci ile yatýp kalktýðým…

Sözcükler dahi protesto ederken ve sevginin bitiminde dünya da gözlerini kapatmak üzere iken.

Ne çok teori ortalýkta gezinen ve sayýsýz hipotez en çok da takýntýlý insanlarýn günbegün çoðaldýðý. Normalde alýþveriþimizi yapýp da eve geldiðimizde aldýklarýmýzý normal bir refleksle dolaba yerleþtirirken þimdi en mikro ölçümlerle mikrobun nerede kaç saat kalýp da bize bulaþma ihtimali ötesinde hastalanýp bulaþtýracaðýmýz insanlar nihayetinde ne kadar zamanýmýzýn kaldýðý hesaplarý ile oldukça dengemizin ve de biyolojik saatimizin sekteye uðradýðý ve herkesin birbirine kuþkuyla yaklaþmaktan imtina ettiði elbette kendimizden korktuðumuz ve kendimizden geçip aralýksýz temizliðe sardýðýmýz ki uzmanlarýn bilinçleri önerileri buna iþaret etmekte gelin görün ki abarttýðýmýz ve oto kontrolümüzü de kaybetme noktasýna geldiðimiz ve ne yazýk ki kaybettiðimiz de su götürmez bir gerçek.

Yalýn bir seyri olmalýydý ömrün… deme hakkýmýz artýk yok.

Yarýnlardan endiþe duyarken umudun da firar etmek üzere ve ansýzýn hâsýl olan iyimser bir hava nihayetinde þu satýrlarý yazmamý saðlayan maneviyatla az da olsa dengemi bahþettiði için þükrediyorum Rabbime ve buna vesile olan güzel insanlara ve hepsi de uzaðýmda olsa bile manen kendimi yakýn hissedip kalp gözümle gördüðüm ve deðer verdiðim sayýsýz insan.

Edebiyatýn neþriyatý ve binlerce cümle formatý.

Okumaktan zevk aldýðým binlerce sayfa ve dergi ve sayýsýz kitap gelin görün ki adýmý bile korkarak söylediðim en çok da korkularýnýn esiri olan insanlarýn esiri olmaktan da haz etmediðim belki de en yakýnlarým belki de yabancýlar ve nihayetinde Rabbimle baþ baþa andýkça O’nun varlýðýný ve rahmetini bu günleri atlatmak adýna yürekten ettiðim dualar.

Çok da geç fark ettiðimiz bir þey var aslýnda belki de çoðu insanýn hala bundan bihaber olduðu ne de olsa kendi sonumuzu bizler hazýrladýk ve gelen uyarýlarý da asla ciddiye alýp doðanýn dengesini bizzat ellerimizle biz bozduk ve nicesi azgýn nefsine fren yapamazken þimdi kurunun yanýnda yaþ da yanmakta.

Firar edeceðimiz bir beden ve dünya ama öylesine açgözlüyüz ki ve yetinme duygusunda çok uzak yetemediðimiz kadar da yettiremediklerimiz ve þimdi kim var kim yok ister zengin ister fakir ayný kaderde söz birlikteliði yapmanýn kývancýný filan da yaþamýyoruz ve herkes kendi canýnýn derdine düþmüþ vaziyette gerçi arada çok da istisnai durum var ama iþ iþten geçti bile yine de ihtimallerle avunup hala kendimizi savunuyoruz ve günü kurtardýk diye geçici olarak rahat bir nefes alýyoruz.

Umuda dair.

Ýçinde biriken kinini tüm dünyaya yayanlara dair.

Ufacýk çocuklar, bebekler ve baþýmýzýn tacý yaþlýlarýmýz elbette genç nesil ve de orta yaþlýlar kýsaca kim olursa olsun…

Sýðýndýðýmýz Ýlahi Gücün dýþýnda da kimseden medet ummadýðýmýz ve bu güne kadar kurallarýný ve deðerlerini koruyan insanlar ve elimizde arda kalan…

Hayattan da payýmýza düþen.

Belki kayýp belki çok ayýp.

Hala istikrarla mutlu olmayý da yürekten dilerken ama öncesinde hayatýmýzýn, saðlýðýmýzýn tek koruyucusu Mevla’mýzdan isterken…

Belki çok geç.

Belki de ölmek için daha vakit var.

Kim bilebilir ki kaderin tayin ettiðini?

Kim daha çok sevip itikadýna sahip çýkýyorsa ve de vadesinin dolmamasýný arzu ederken…

Nefreti hala kanýksayan sayýsýz insan ve böylesi bir zamanda bile nefretini bonkör kullanan ve hepimiz sýðýnaðýmýzda ölümden, hastalýktan ve de nefretten uzak olmak adýna mesai harcarken ve hala bu noktada bile bizi kýranlar ve zarar verenler mevcutken…

Gözlerim çok ýslak son zamanlarda ve kâðýdý buruþturup mürekkebin de daðýlmasýna izin vermemek adýna…

Saðlýcakla kalýn ve de daim olsun varlýklarýnýz çünkü çok erken ölmek için hep de erken olmadý mý üstelik þairin dediði gibi?