Ruhumuza dokunan bir türkü vardı
"Bedenimde değil, ruhumda sızı"
Acı...
Renksiz, Irksız
Dilsiz, dinsiz
Tarifsiz....
Bedenin değil, ruhun yangısı
Ruhun dinmek bilmeyen ağrısı
Sadece insana mahsus olmayan
Bir yara ki her canlıda kanayan
Bir yara ki...
Her canlının ruhunu sızlatan
Gözyaşlarını göğüs kafesine akıtan...
Bazen bir annenin feryadı
Bazen bir babanın isyanı
Bazen bir evladın can sızısı
Bazen de bir kardeşin gözyaşı...
Bir sevgilinin hüznünde saklı yarası
Yalnızlığında yaşadığı kara sevdası
Bazen de ayrılık acısı,
Özlemi doruğunda yaşadığı...
Ağırdır, çok ağırdır tesellisi
Zoraki alırken beden nefesi
Düğümlenir boğazı, kısılır sesi
Kaybolur bir anda yaşama hevesi
Acı...
Renksiz, Irksız
Dilsiz, dinsiz
Tarifsiz....
Bir yürek yangını
Ayrıştırmadan hiçbir canlıyı
Alev alev yakar acımadan
Hem canı hem de vicdanı
Ne zordur tesellisi bilir misin?
Yüreği yanan bir canı
Yüreği yanan bir insanı...
Anlayabilir, anlatabilir mi insan?
Canı yanmadan, canı yananı
Bedeni değil ruhu sızlayanı...
Anlayabilir anlatabilir mi insan?
Kararmışsa yüreği,
Kaybolmuşsa vicdanı
Anlamak ne zordur can
Acıyı ruhunda yaşayanı...
(
Acı başlıklı yazı
Ergül Güzel tarafından
13.03.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
