‘’Biri yaklaþýyor kýyýya, ‘’yok aðbi,

biz memeli deðiliz, balýðýz’’ diyor

‘’bak, yüzüyoruz ayýþýðýnda

yalnýz ve yaralý mezarlara doðru’’

(Alýntý)

Söylemler at koþturuyor babýnda yitimin bir kör hece ki; mihrabýn savruk yüreðine konuyor martýlar.

Atýl bir gizem var ve Araf’taki aþkýn sonlanmaz saltanatý.

Kimi beyit frapan.

Kimi nakkaþ da unutkan.

Kayrasýnda yýldýzlarýn bir dolunay ki çaldýðým güneþin bilmem kaç kýratýnda saklý o manivela: hani tüten duman gibi ve yangýn yeri yüreðin tütsüsü iken yenilgilerin uhrevi iniltisi.

Raðbet gören iklimler can havliyle kaçýþýyor ve baltalanan rüzgârýn tek muhatabý elbet uçuþan yapraklar: hani dalýnda biten acý gibi; hani solunda tutuþan aþk gibi; hani þehitlerin mezarýnda nakþeden acý gibi ve atýl yüreklerin limit aþýmý.

Endamlý acýlar yüklenmiþken buyur ettiðimiz mevsim ve dað tepelerinde uðultu, karartý ve her halükarda uçuþan yaftalar aþka nazire eden bülbülün unutulmuþluðunda bir þiirin de solan imgesinde saklý martýlar ve mahlasý yitil þairin yüreðinde kopan kýyamet elbet artçýlarý sürükleniyor göðün pekiþen hikmetinde.

Bir martaval ki tutuþan.

Bir hüsran ki kýzýþan.

Sevdalý meltem; vatanýna sevdalý hazan; basmakalýp þiirlerden de olmamalý nükseden bu özlem elbet Rabbine elbet vatanýna.

Mezarlarda saf tutuyor dualar ve uðuruna inanýlan bir beyit belki de ve gizemin kapýþtýðý tünekte tüneyen bir hürmet belalýsý mevsimin þirret bir gölge ve aydýnlýðýn solmayan çehresi týpký bayraðýn altýnda susmayan marþ gibi; Ýstiklalin kazanýldýðý ve düþman kurþunlarýnýn çaðladýðý bir dünden güne inen tokat gibi birlik beraberlik þarkýlarýnýn çaðrýsý ki kýblesi vatan aþký bunca ölümsüz ruhun.

Nadasa býrakýlan bir ateþ ve göðün tebessümü iken beþiðinde büyüyen bebek.

Yetimin þarkýsý asla sönmeyecek bir aþk elbet türkülerin doðasý ve Türk’ün bitimsiz savaþý nice mazluma kol kanat geren elbet bunca vatan aþkýna devasa yürekler gerek ki þüphe de yok her birinden ve çaðlayan nehir gibi bir de yarýnýn coþkusu her acýyý sahiplenen anayurdun tutkusu.

Bir mevsime armaðan etmekse þiiri…

Tüten dumanda saklý rehaveti ölümün asla da yana düþmeyecek baþý umudun ve ülkenin elbet sahip çýktýðýmýz nice yetime yaþamak ve yaþatmak için niyazlar gerek.

Tohumlar süregelen mücadelenin bekasý.

Þairin asla gelmez iken bir araya iki yakasý lakin söz konusu vatansa solmaz da niyazlar coþan yürekte kapýþan asla bir illet deðil iblisin peþinde bir mazlumla bir de vatan aþkýnýn çaðrýsý aþar da bentleri tek tek.

Þýk bir yakarýþ.

Sýra dýþý da deðil bu sevda.

Yürek yüklü gönül hüzünlü ve tüten cehalet nasýl da sýnýr dýþý binlerce düþman ve lanet.

Bir ordu ki muzaffer nidalarýn sonlanmadýðý.

Bir zincir ki kýran engelleri ve sarpa saran bunca iniltiyi boykot edip de Ýlahi unsurlarýn toplandýðý bir mecra ve sýnýrlar aþan dünyaya yansýyan bir keramet olmasýn da þüphe Türkiye’min bitimsiz özgürlüðüne kol kanat giren milyonlarýnýn da akýttýðý gözyaþý elbet zaferin izdihamý nicedir ölümsüzlüðe kanat açan masum yürekler mazlumu da koynunda saklayan o bitimsiz yanký ki tüm cihaný saran ve asla sönmeyecek feri yýldýzlarýn týpký hilaline kurban olduðumuz þanlý bayraðýn coþkusuna haiz bunca badire kurþunlara ve düþmanlara da taviz vermeden süregelecek bu efsane adý elbet Türkiye’nin ortak nemalandýðý bir suret kapýþan mevsimlerden ayrý düþüp de baharý müjdeleyen bir ihlas kul köle olmadan cihana ve inleten korkutan yeri göðü Allah’ýn izniyle verilen o asker selamý yüreklerin coþkusuna ortak.