Taşlara Vurur Kafayı
İnsan bu düşünür çıkamaz işin içinden der bu neyin kafası
İnsan bu düşünmez kazanmadan çalar yer budur sefası
Karlı dağların ardında hasret saklanır yaz gelmeden önce
Yaz gelince güneş açınca erir karlar o nazlı yârim gülünce
Bilinmez an nerede nasıl ne zaman bitecek bu yolun sonu
Bu âlemde insanı mutlu etmek gerekir asıl budur konu
Alışmışın durmaz kıçında hep düşer o donu
İnsan çözemeden yaşar bilmez ki nasıl olacak sonu
Hasret iline düşenin bilinmez nasıl çeker o cefayı
Yarına yetişecek vuslat bilmez taşlara vurur kafayı
Kimileri kaderden bilmez her gün çatar derki yaktın felek
Felekle uğraşma ey insanoğlu et şükür üstünde var iken yelek
Şükür etmez isen karpuz yerine her gün yersin tatsız kelek
Gülveren’im azıcık karaladım dedim ki az gönülden Gülek
Mehmet Aluç-Gülveren