Online Üye
Online Ziyaretçi
Gönül Verdim Sanki Bir Fransız’a!
Bilemedim ben hasret geliyor kapımdan sıza sıza
İnsan bazen gönül veriyor ya böyle bir imansıza
Sazımın telinden nağmeleri dilimle söyleyemedim
Sanki bir Türk’e değil de gönül verdim bir Fransız’a
Fransız’a Fransız’a gönül verdim sanki bir Fransız’a
İnsan bazen gönül veriyor ya böyle bir imansıza
Soruyorlar neden gitti diye bana bende dedim
Gitme dedim kal yanımda yıkma beni diye inledim
Kapında kalır içeri girmem dedim dinletemedim
Sanki bir Türk’e değil de gönül verdim bir Fransız’a
Fransız’a Fransız’a gönül verdim sanki bir Fransız’a
İnsan bazen gönül veriyor ya böyle bir imansıza
Anlaşamadı dille gönüllerimiz tercüman gelseydi
Zaten aşk değil mi bir tercüman bunu bir bilseydi
Gönlüme girmese de dilencim ol bana ah deseydi
Sanki bir Türk’e değil de gönül verdim bir Fransız’a
Fransız’a Fransız’a gönül verdim sanki bir Fransız’a
İnsan bazen gönül veriyor ya böyle bir imansıza
Gülveren’im var git yoluna sen sabırla bu sana yeter
Gitmeseydi eğer halin bu halinden olurdu bin beter
Hak Mevla’m sever kulunu kötü günler elbet geçer
Sanki bir Türk’e değil de gönül verdim bir Fransız’a
Fransız’a Fransız’a gönül verdim sanki bir Fransız’a
İnsan bazen gönül veriyor ya böyle bir imansıza
Mehmet Aluç-Gülveren