Online Üye
Online Ziyaretçi
Bir Yorgun Sözcüğüm...
Bir yorgun sözcüğüm gönüllerde aciz düştüğüm
Açılmaz kapıların önlerinde sürgün yaşadığım
Çıkmaz sokaklardayım çıkmaz yollarım açılır mı?
Açan olur mu bilmem kapısını bana kim bilir
Gider yorgunluğum sürgün yaşamışlığım o zaman
Çalıyorum sizlerin kapısını açın kapınızı
Kibirli bir yalnızlıkla baş başa kalmayın
Açık olmayan yüreklilikle sarılmayı etmeyin boykot
Açan olur mu bilmem kapısını bana kim bilir
Gider yorgunluğum sürgün yaşamışlığım o zaman
Her kapalı kapıda kalışımın ucu bana dokunuyor
Reşit değil misiniz yoksa kapıları sizler açmaya
Göndereyim arkadaşım Reşit’i sizlere hemen
Açan olur mu bilmem kapısını bana kim bilir
Gider yorgunluğum sürgün yaşamışlığım o zaman
Gölgesiz yollarda nasıl geziyorsunuz
İçinizde ukde kalan nedir söyleyin
Birilerine gönlümüzle ait değil miyiz ki
Ayrı ayrı yaşıyoruz tek başına mutsuz
Açan olur mu bilmem kapısını bana kim bilir
Gider yorgunluğum sürgün yaşamışlığım o zaman
Hiç mi acıkmazsınız sarılmalara susuzluk kadar
Pencerelerin yalayan yalnızlık sizlere çarparken
Bir köşede aciz sıkışırken hiç mi aklınıza gelmez
Yalnızlık ki saldıran yaralayan bu haliyle
Açan olur mu bilmem kapısını bana kim bilir
Gider yorgunluğum sürgün yaşamışlığım o zaman
Mehmet Aluç-Gülveren