Online Üye
Online Ziyaretçi
Üç beş genç toplanmışlar, umutları şişede;
İnfilak etmek için ateşler fitilini.
Hepsi dünyaya küskün en kuytu bir köşede;
Kendisi yaratıyor kendinin katilini.
Kararan gelecek mi, tükenen umutlar mı?
Zehirli hançer gibi kafatasını delen!
Rotasız rüzgarlara kapılan bulutlar mı?
Beyinsel kaçışların üzerinden yükselen!
Kara dumanlı perde kaplayınca gözünü,
Bu amansız savaşı artık sonlatacaktı.
Titrek bir ölüm kesti birdenbire sözünü;
Pişmanlık dilindeydi, çok şey anlatacaktı…
Kesik kesik soluyor titriyorken bedeni;
“Uçacaksın” diyorlar, halt karıştırıyor diyen!
Toplum mu, kendisi mi tükenişin nedeni?
Çok genç var, bir yerlerde akciğerini yiyen!
İbrahim COŞAR