Online Üye
Online Ziyaretçi
Boyası dökülmüş kapılar gibiyim
Mutluluklarım dökülüyor üzerimden, giz olan acılar çıkıyor hayat yüzüne
Aklımda binlerce şiir
Kalbimde tek bir resim
Kulağımda eskiden kalma titrek sesin
Topluyorum arka sokaklarında kaybolmuş yüreğimi
Asıyorum göğe
Kurutuyorum sevdamı içinde
Kurudukça dökülüyorsun sen de içimde
Parçaların dağılıyor etrafa
Yine sen saçılıyorsun kalbimin odalarına
Hiç bir yaprağı olmayan çiçekler gibiyim
Irmaklar boşalıyor
Denizler çekiliyor
Yitik bir ülkeyi hem terk ediyor, hem de korumaya çalışıyor kalbim
Eksik kalmış cümleler düşüyor dilime
Yetim kalmış ismim, yan yana söylenmeyince senin isminle.
Vur kaç yapıyor anılar acıma
Ve ben her neresinden tutunuyorsam bu hayata,
Orada senin gözlerin var.
Bunu sakın unutma!
Kaynak: SAKIN UNUTMA - Tuğba Topal
Yazarın
Önceki Yazısı