Online Üye
Online Ziyaretçi
Sessiz sedâsız yürüyorken
Kanayan yaprakların sardığı yolda.
Sıkmıyorsa gönlünü yalnızlığın pençesi
Sen şâir olamazsın.
Ferhad’ın neden Bîsütun’u deldiğini bilmiyorsan
Mecnun’un ateşi yakmıyorsa kalemini,
Bir Aslı’ya Kerem olamadıysan
Sen şâir olamazsın.
Sırtında parka sol elin havada
İnletmediysen bir şehri veya
Turan hayâli büyütmediysen bir ocakta,
Sen şâir olamazsın.
Bir ölünün son nefesini duymadıysan
Görmediysen kemik kemik kalan bedenleri,
Taşlar altında limelenen cesetleri.
Sen şâir olamazsın.
Yazarın
Önceki Yazısı