Online Üye
Online Ziyaretçi
Yalıtılmışlığın alametifarikası bu…
Sözcükler…
Ve diyez.
Bemol bir farkındalık elbet notalar
sürecek sefasını
Acıların
Ve kanatlarına dokunan her benekte
Telaşla süpürecekler içlerindeki efkârı.
Yakın çok yakın…
Dediğime de bakma sen:
Azat ettiğin kadar renkleri
Hadi, takıl peşime.
Kırağı çalan geceden de farkı yok
şiirlerin
Semiren gezegen ve insanoğlu
Artık aşk neyin muadili ise
Düşsün varsın gözümden.
Kanadığımı ihbar eden karanlığı da
Alınmadım üstüme durduk yere
Yeşeren acıların düş gücüme ihaneti
Veryansın yüklü gezegen
Varsın çıkarsın beni gözden.
Kardığım…
Hayır, hayır, k/andığım:
Rabbim, nasıl bir ikilemse bandığım
Şimdi kömür gözlerinde şehrin
Sadece ben mi saf tutacağım iklimin
ayaklarının dibinde?
Laneti giyinen münafık baykuş:
Çekil aramızdan güneşle sevişen
Sezilerimden de uzak dur:
Sevgiye kasıtla yaklaşan bir yangının
da özlemi ile
Çevir de yanmasın kazıdığın her
resmin de
Elbet vardır İlahi bir tınısı.
Kördüğüm aşkın bağlanan basireti
Asil bir yürekle geldim oysa ben
Hem de tahmininde çok öte.
İşkillendiğim her gölgeden de çok
uzak
Sözcüklerim saçlarıma takılan nice
bukle
Veryansın eden hangi ışıksa
Azmettiren elbette umudun tekerinde
Kaldığımın sürümü bir renk:
Sindiğime de kani olmasın hani kimse
İmrendiğim tek bir hayat da yok hani:
Özlediğim sadece ölümün kolları
Ne de olsa uzağındayım aşkın ve
mavinin
Ne zamanki acıyı resmettiğim.
Sevgiye şerh düştüğüm hangi yüzyılda
takılı kaldıysa
Asam?
Şemsin izindeyim:
Aşka ne uzak ne de tutsak
Kefareti ödenecek madem düşlerin
Gerçekleri kolladığım kadar da
mutluyum ben.
Adağım olsun…
Adamadığım hangi acıysa.
Sanrılarım mı kimi zaman?
Elbet beni mutluluktan ayrı koyan.
Sehven yenik düşsem de:
Özrüme vakıf bir sicim
Sallandığım da darağacı
Öykündüğüm sadece huzur
Elbet sevginin varsa bir muhatabı.
Dirilen zincirlenmiş gölgem:
Aşka sadık kalsam da
Gizleyemediğim öfkem;
Korunaklı dünyamdan firar edip de
geleceğime
Çok da kani olma istersen.
Ne zamanki düşeceğim karanlığa
Sözlendiğim acılar hepten yapışan
yakama:
İri çiy tanelerinden aşırdığım bu
şiire de
Gıpta etmesin hani hiç kimse:
Ne zamanki şiir öpecek beni
gözlerinden
Dönüşeceğim mutlu bir prensese
Kurbağaların dahi dillendiği nice
tevazu
Ne de olsa yakışıklı bir prensti her
imgelem
Boca edilesi rahmeti tuttum madem
ellerinden
Atağa kalkacağım o gün de çok yakın:
Sevip de dirilmeyi çok görmesin sakın
şu devasa evren.