Şimdi yanına oturdum ya
Ardımda kaldı dünya..
Öyle kopuk, öyle silik
Siyah beyaz bir rüya,
Tek bir sır iken hilkat
Garibesinde saklı kaldı hakikat,
Boşuyor hakkı tek celsede
İnsanlık denen dava,
Sezon sonu yaşamlar
Bir alana bir bedava..
Mutluluksa avuç avuç
Haplarla bir anlık,
Birilerine yaşam koçu
Kendisine kurbanlık..
Kendi hesabına göre dünya
Bölen insan,
Bölünen hayat,
Kalan ise coğrafya..
Zamanda bir atanma
Ya süren ya sürdüren,
Ruhlarda bir muamma
Vicdanı süründüren..
Sevgide ilk öncelik
Özgürlüğüne giden,
Neticede evlilik
Hem ölen hem öldüren..

Şimdi yanına oturdum ya
Öyle küçüldü dünya..
Oysa senin sınırın ufka kadar uzuyor,
Bittiği noktadaysa hep güneşim batıyor,
Ruhum da bir karanlık
Ve ben yetim kalıyorum,
Yüzüme bir avuç toprak karıp
Ahirete maya çalıyorum,
Oysa topraklara doymuyor 
Bu hayatta ki yüzler,
Hadi şu kirlenmiş ruhlara
Bir fatiha gönder..

   Aslıhan Savaş








( Mezar Taşıyla Yeniden Sohbet başlıklı yazı saklı bahçe tarafından 17.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.