Bırakırken kendimi denize,
Kaç kulaç atsam kurtulurum ölümden.
Güvercinler bir tek gönlümde gezinirken masumlar.
Çoğu zaman hastanın başında akbaba kesiliverirler.
Ben böylesine biçare iken,
Bahar ayları neden seyrek uğrar ki gülüşlerime.
Hiç bilmiyorum.
Kaç masum aşk hiç oldu.
Sahi kaç gül soldu dalında.
Hangi aşkın hasadı beyhude sevinçler.
Neden hep bir ekşilik var tadında.
Hiç bilmiyorum.
Oysa ben,
Sevdası yürek dağlayan yiğitler gördüm.
Hüznü bir kaşık su olmayan sevdalarda boğulan,
O harlı yürekler, söndüler biten mumlarla beraber.
Öyle uzun sustular ki, sağır sultan çatladı hasedinden.
Bir mektup kanayıp düştü okyanusa.
Nice gemiler battı o mektubu bulma uğruna.
Kaç gözyaşı bir okyanus eder.
Hiç düşünmedim bunları.
Kala kala hüzün kaldı.
Aşk gitti yerini şehvet aldı.
Çöller turistler ile doldu taştı.
O âşıklar ki sevdaları gibi mazide kaldı.
(
O Aşıklar Ki başlıklı yazı
Mecaz Adam tarafından
16.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
