VAROŞLARIN SORGUSU
Varoşta küçük bir kız çocuğu,
Ayağında naylon terlik...
Biri çamura batmış, çıkaramıyor
İçindeki eziklik duygusunu çıkaramadığı gibi...
Mısır püskülü misali
Bakımsız, sarı ve seyrek saçlarında,
Don lastiği tokasıyla;
Korkuluğuna benziyor,
Püskülünü andıran mısır tarlasının...
Gecekondularının karşısında heybetle yükselen,
Gökdelendeki yaşıtlarına bakıyor, utanarak ve gıpta ederek
Bakımlı ve besililer.
''Neden?'' diyor
''Niçin bu kadar fark var aramızda?''
Çünkü;
Görüyor...
Onlarında iki gözü, iki ayağı ve saçları var
Mısır püskülüne benzemese de...
Onlar;
Kaydıraklı,salıncaklı
Ve varoştan tecrit
Dikenli teller ardındaki parkta oynuyorlar
Hem de kumda, hem de çamursuz...
''Ya ben!'' diyor kendi kendine
Ben, neden haftada sadece iki defa akan
Çeşmenin altındaki yalakta oynuyorum.
Neden fırın ekmeğini bulunca
Sevinçten ağzım kulaklarıma değiyor?
Neden onların çöpe attıkları
Benim ulaşamayacağım kadar uzakta...
Düşünüp de bulamıyor cevabı.
Anlayamıyor, hayretlerine sığınarak büyüttüğü merakına yaslanarak...
Göremiyor,
Şayet onlar yaşıyorsa,
Kendisinin yaşamadığını...
Üzerinde yırtık bir penye
Ve el dikimi etekliği kir içinde.
Çünkü haftada bir kez yıkanıyor su gelince
Kururken de;
Evde oturmak zorunda,
Kederleriyle yüzleşerek.
Beğenemediği etekliğinin ikincisi yok.!
''Neden?'' diyor, ellerini koyarak çenesinin altına
Ben hep hastayım, onlar değil
Ve hep gülüyorlar kahkahalarla
Ya biz...?
Hep sinirli ve kavga içindeyiz
Neden onların elektriği var
Suları neden evlerinin içinde ve her gün akıyor
Neden formalarını giyerek gidiyorlar
Siteye gelen servis ile okula...
Artık yoruyor bu bilinmezlik küçük beynini
Alıp ta cesaretini yumuk avuçlarına
Dayanıyor tel örgülü duvara
Kirli tırnaklarını,
Gizleyebilme gayreti ve utancıyla...
Soruyor;
Gözünde melek misali canlandırdığı yaşıtı olan kıza
''Sizin her şeyiniz var
Bizim neden yok
size kim verdi bunları?''
Sitedeki kız duraksıyor.
Ailesinden aldığı nasihatin
İstem dışı savunma mekanizmasını devreye sokup
Hafifçe geriye çekilerek...
Kırıyor dilinin kilidini,
Ve döküyor bildiğini, anlamını kavramış olmasa da...
'' Bize her şeyi ALLAH baba verdi.''
İç geçiriyor varoşun kızı
Gözlerinde sitemkar buğu yumakları biriktiriyor
Ve beynindeki kurguyla mırıldanıyor
'' Demekki onların ALLAH babası var.''
.............!
Ve bizi ALLAH baba da terk etmiş
Çaresizliğimize...
(
Varoşların Sorgusu başlıklı yazı
Sinan Ceylan tarafından
30.12.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
