Dinleyin arkadaşlar,
Anlatacağım size.
Dün akşam sürpriz yaptı,
O geldi evimize.
Annem, babam, kardeşim,
Bir de kedim pambidik,
Böbrek Dedem anlattı;
Biz de zevkle dinledik.
Böbrek Dedem dedi ki;
“Dinle yavrum sözümü”
Ben meraklı çocuğum,
Kırpmadım hiç gözümü.
“Bilgiye hep yol açık,
En büyük varlık; sağlık,
Böbreğine sahip çık,
Sonra atmasın çığlık.
Küçücük, yumruk kadar,
Sırtında, tam belinde,
Onu korumak ise;
Elbet senin elinde.
Yeterli su içmeli,
Doğru beslenmelisin.
Spor yaptıktan sonra,
Mutlak dinlenmelisin.”
Böbrek Dedemiz dedi;
“Çok tuz bedene zarar”
Sözlerine ekledi;
“Her şeyin azı karar”
Böbrek Dedem “suyunu,
Hep otur da iç,” dedi
Hepsini de öğrendim,
Unutmam hiç bir şeyi.
“Şeker ve undan kaçın,
Varsa bile az olsun,
Etrafa neşe saçın,
Eviniz huzur dolsun.
Böbrekler çok önemli,
Korunmaya hep muhtaç.
Yemeği ye vakitli,
Sağlık bize ihtiyaç.
Abur cubur yeme ha,
Bunlar herkese tuzak!
Cazip gelse de sana,
Durmalısın hep uzak.
Böbrek hasta olursa,
Temizler mi hiç kanı?
İyi çalışamazsa,
Süzemez idrarını.
O zaman böbreğinde,
Belki kum ve taş olur,
Ağrı başlar zamanla,
Gözünde hep yaş olur.
“Söz ver” dedi gülerek,
“Hepsine uyacağım
Kendime dikkat edip’
Hayata doyacağım.”
Arkadaşlar sizler de,
Bunları unutmayın.
Selamı var herkese,
Siz de ona yollayın...
Fatma Çetin Kabadayı
Eğitimci-yazar
Bu şiiri niçin yazdım?