Gel
Ufkuna
ne diller döküldü
bak
ne sağanağına yakalandı
ümit
koşarken peşinden
aşkın.
Yıkıntılarında zamanın
hezeyanın.
İliklerime kadar ıslak
ve ayak yalın
buz kırıkları üstünde
ayaklarım çıplak.
Ufkuna
şafaklar söküldü
bak
fırtınasına dayandı
ümit
ve mayısta
çakırdikeni, çobançökerten
bile gül gül,
çiçek çiçekken
ve gönül
diküstüne
soğuk, sıcak
aç, susuz
beklerken
gel
(
Gel başlıklı yazı
Mehmet Şaban tarafından
8.12.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
