Pasaj… Aydýnlatmasý zayýf, loþ bir ortam… Kiralýk dükkânlar… Yukarý çýkan merdivenlerin altýnda avuç içi kadar çay ocaðý… Pasajýn giriþi… Uzun boylu býçkýn iki adam belirdi. Güneþ arkalarýndan vuruyor… Ýçeriye doðru yürüyen siluetler… Ocaðýn önüne saçýlmýþ taburelere oturdular. Kilolu olaný seslendi. “Hiþþþt!” Parmaklarýyla iki çay iþaret etti. Çaycýnýn yüzü düþtü. Beklerken sustular. Çaycý tabaklarý ellerine tutuþturdu. Diðeri patlamaya hazýr volkan “Ýyi de neremize koyacaðýz bunlarý.” Çaycý bir tabure çekip önlerine yanaþtýrdý. Yan yana býrakýlan tabaklar… Kilolu olaný “Mahmut, kafam almýyor!” Mahmut dayanamayýp ‘Ne zaman aldý ki o koca kafan’ manalý gülümsedi. “Ersinim almayacak bir þey yok. Vadesi geçmiþ çeki tahsil edeceðiz.” Ersin dertli “Bu sefer farklý. Ondan almýyor. Çeker vururlar adamý.” Mahmut önündeki tabaktan þekerleri alýp bardaða attý. Karýþtýrýrken “En fazla ölürsün.” Aðzýndan çýkan kahkahayý tuttu. Ersinin tabaðýndaki þekerlerden ucu kýrýk olaný çaya karýþan þekerleri korkuyla izliyordu. “Eriyince yok olup gidiyoruz!” Tam olan þeker döngünün farkýnda “Erimek yok olmak deðildir.” “Çocuk mu kandýrýyorsun Ferhat abi.” Ersin þekerleri alýp bardaða attý. Ucu kýrýk olan “Yandým Ferhat abi yandým.” Tam olan parça parça eriyordu. Ersin yavaþ yavaþ karýþtýrýyordu. “Ölünce bize ne olacak Mahmut.” Mahmut yýlmýþ “Ne bileyim ben ne olacak, sanki yaþarken bir… Tövbe tövbe” Ucu kýrýk olan kendini sýkmýþ erimiyordu. Tam olan “Kendini sýkma, koy ver; yoksa seni bardaktan atarlar.” Tam olan gözden kayboldu. Kýrýk olan panikle “Ferhat abi, Ferhat abi.” “Baðýrmayý kes Metin.” Kýrýk olan sesi duyunca rahatlamýþ “Ferhat abi yok olmamýþsýn!” Tam olan huzurlu “Ne sandýn.” Kýrýk olan da çaya karýþtý. “Her yerdeyim, her yerdeyim. Þimdi ne olacak?” Ersin bardaðý kaldýrdý. Camýn arkasýndan eðri büðrü görünen aðýz… “Daha yüce âlemlere gidiyoruz Metin, daha yüce!”