İSTANBUL 68
Bitti artık İstanbul günlerim,
Cezası biten mahkum gibi gideceğim.
Gözlerim ,gönlüm kalsa da buralarda,
Kafesteki aslan gibi oluyor insan.
Gurbet demiş atalarımız.
Sürüklediğim ayakkabılarım zamanım.
Bir umut olsaydı taşıdığım yüreğimde,
Denizin üstündeki kayık gibiyim.
Dönerken başım aşk ateşiyle,
Eksilmez hiç içimde isteklerim.
Fırsatını bulsam dalacağım içine,
Ya birde salmazsa merak ettiğim.
Kağıt helvaya kanan çocuk gibiyim,
Ya bitince hevesim,arzum.
Boşamak olmaz bu sevdayı,
Arttıkça içimde hasretin harlar ateşim....
(
İstanbul 68 başlıklı yazı
HasanÖzaydın tarafından
27.11.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
