Yine geldin Kasım… Hoş geldin hayatımın güzel ayı. Gözlerimde yaş, kalbimde sızı… Unutmadım seni, unutamadım ne olur anla beni. İşte beni duygulandıran bir şarkı yine kulaklarımda. Dinlerken bu şarkıyı sonbaharın en güzel aylarından birinde, aklıma gelen o kadar çok şey var ki… Hayatımda yeni başlangıçların ayıdır Kasım ayı...


    Hüznü hatırlatır düşen her sarı yaprak... Ben ise sadece onu hatırlıyorum, onu ilk gördüğüm ve tanıdığım Kasım ayını… Nasıl da konmuştu sımsıcak yüreğime. Belki de bilmiyordu yerleştiği gibi bir daha oradan hiç çıkmayacağını. Yüreğimin ilk misafiriydi o, başkası da olmayacaktı. Ben hep onu sevdim, düşen her sarı yaprağı inatla toplayıp her Kasım ayında yüreğimde sakladım… Tıpkı onun saçlarına düşen aklar gibi… Her yıl daha çok sevdim onu…


    Şimdi yine aylardan Kasım, yüreğimde doğduğun ay! Güneş gibi içimi ısıtan, gri bulutlara inat dünyamı maviye dönüştüren tutkum. Senin adınla başlıyor tüm renklerim, gün içinde değişse de sarı özleminle artan hüznüm. Kırmızı sana olan en sıcak tutkulu aşkım. Siyah sensizlikteki öfkem… Hiç bitmeyeceksin bende. Gül solmadıkça yürekte, sende hiç solmayacaksın bende. Sonbaharım benim, ürperiyorum yaprak yaprak, ama hiç son mevsimim olmayacaksın. İster sonbahar yağmuru ol ıslat, ister yaz güneş ol yak. Meydan okuyorum fırtınaya, yağmura…

    Tanımıyor hiçbir kuralı seninle kalbim. Yazın sıcaklığı gibi sarmalamışım yüreğimi. Kışın ayazı gibi sana olan arzum, içimi titretiyor durmadan… Nefesim sen kokuyor buram buram. Hadi ısıt, al yüreğine. Sen sevdikçe büyüyor avuçlarında kalbim. Soluklanmadan aldığım her nefeste sen… Sevdan dolanmış dilimde. Hangi şarkıyı dinlesem ağıt ağıt özlem… Seni yazdım hayatıma, gönlümün her sayfasına…


    Seninle başladığım ve bir daha ayrılamadığım yerde; Kasım ayındayım. Seni tanıdığım ilk yerdeyim. Hadi gel! Ne sonbaharlar yaşadık biz: Sararmış ağaçlar arasında el ele yürüdüğümüz yollarda ayak izlerimiz, deniz fenerinde kazıdığımız isimlerimiz. Ne kadar severdik denizi seyretmeyi, kumsalda yürümeyi… Çocuk gibi sevinçle dolardı içim. Anısı hep biz olalım bu yolların.


    Dedim ya! Kasım’dı seni bana taşıyan, sonbaharın en aşk dolu iki yaprağı… Hiçbir şey içimdeki bu aşkı söndüremiyor, ne mevsimler ne değişen renkler. Dalgalar kadar yüreğim. Zaman geçer belki her şey unutulur. Bir örtüyle kapanır yaralar ama bir tek seni unutamam unutmayacağım… Bütün kırıkları toplayıp geldim, sendeyim bugün yine. Ben yanındayım, canında kalbinin her atışında… Gözlerini ilk gördüğüm, yüreğine ilk sahip olduğum seninle başladığım yerdeyim. Vazgeçme sevmekten çünkü bu kalp senin.  Aşkı soluduğumuz bu hayat bizim.


    Bırakma ellerimi; yüreğimdeki sonbahar izini..

( Bir Başkadır Kasım Ayı başlıklı yazı EşrefBolukçu tarafından 25.11.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.