Sesini kıstım kainatın
Hazımsız bir akşam üzeri homurdanırken
Belki bir çocuğu, belki annesini
Belki ikisini birden, belki tüm babaları, umutları ve sevgiyi yemekle meşgul
Aslında hiç de masallarda olmayan koca bir dev.
Binlerce küçük nokta, noktalarda ışık, ışıkta zaman
ve zamanın içinde hayat
Sayısal bir tanımdan çok daha fazlasıyla
Bu gece de aslında hiç de hatırı sayılır olmayan 
Her zamanki gibi bir geceden beri olduğu gibi
Hepsine tek tek baktım.
Dişlerin arasında sıkışmış sayısız anı
Bazı bazı çocukluk, mutluluk ve ne mutlu
Binlerce hüzmede hüzün.
Ona teşekkür bile ettirecek kadar hüzün
Ondan nefret ettirecek kadar güzeldi oysa
ve henüz gökyüzündeydi uçurtmalar
Fırtınasız bir akşamüstü
İpleri hala elimizde değildi.

( Hüzmeler Ve Biz başlıklı yazı Hâfi tarafından 12.11.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.