Ekim
Sabır değirmenin de, öğütülen buğdayım,
Ne dünyalık, ahretlik, olmadı benim dayım !
Güz günüydü ekildim, ben çorak topraklara,
Çok kar yağdı üstüme, içim de kalmış yara !
Keskince bir ayaza, boy verirken filizim ;
Bu yüzden buğuludur, neye baksa gözlerim !
Büyüdüm yalınayak, ürkek, titrek yürekle ;
Hangi köşeden baksam, dediler biraz bekle !
Daha reşit değildim, çıkardım ilk yangını !
İçim de bir dervişin, büyüttüm isyanını...
Ne kadar duvar görsen, üstümüze yıkılan,
Bu ilk yangın olmalı, başıma buyruk kılan !
Çok erkendi, gözüktü, başaklarım kınından,
Körpe fideydim, geçtim cehennem yakınından !
Gökekindim, biçildim, herşey kıyamda iken ,
Çıktım onca yokuşu, yüreğim de bir diken !
Tohum bağlamamıştım, vurulurken tırpana ,
Bir bozkır sabahında, açtım gözümü kana !
Susmuştu kanat sesi, göçteydi, bütün kuşlar,
Anlamadın; ben bittim! Bitmedi bu yokuşlar...
Müezzinin sesinden, dinlerken salasını,
Kimbilir ! Tutuyorum, onca kuşun yasını...
Ne yaptımsa, ben yaptım, bilerek, isteyerek;
Neylesem, saklanmıyor, açık yara, bir yürek !
Bana bir ad bulsana, deli miydim ben sizce ?
Bağla azgın suları, öğüt beni sessizce...
Bir küçük fanus alem, hoh desem, dar geliyor,
Başka el dokunmasın, bilirsin ar geliyor !
Neydik, ne olacağız, acaba kim bilirmiş ?
İnsan da tohum gibi, bir defa ekilirmiş...
(
Ekim başlıklı yazı
HayrettinYazcı tarafından
2/22/2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
