Online Üye
Online Ziyaretçi
YOKLUĞUNDA ANLADIM
Giden çekip gitse
de, aşkın ateşi sönmez;
Lakin duman tütmezmiş,
yokluğunda anladım.
Bilirim, bir ahrete
gidenler geri dönmez;
Aşkta umut
bitmezmiş, yokluğunda anladım.
Ayrılıklar olsa da
bin bir çeşit sebepten;
Gerçek aşklar
kalplerde tükenmiyor ki hepten;
İçi kan ağlasa da
gönül sevdiği kalpten;
Asla nefret
etmezmiş, yokluğunda anladım.
Aşkın açtığı yara
günden güne azdıkça;
Gurbet yorgun
kalplerin mezarını kazdıkça;
Yüreğimde sen
varken, kalem seni yazdıkça;
Hasretin hiç
bitmezmiş, yokluğunda anladım.
Bu sessiz kaçış
neden? Uzaklara yürürsün!
Dildeki söz mü
bitti, sessiz sakin durursun!
İçinde aşk mı bitti,
kaçışınla vurursun!
Vuslata aşk
yetmezmiş, yokluğunda anladım.
Coşari yüreğini
önüne koy da düşün!
Senin de günahın
var, karışmasında işin!
Belli ki dönüşü yok,
bu vakitsiz gidişin!
Sebepsiz
gün batmazmış, yokluğunda anladım.
İbrahim
COŞAR