CÝNNER DÝYO KÝ AL AL BOÞAT

           - Golay gelsin Zaade bacý, boon seni rüyamda gördüm, sana onu dimiye geldim.
           O anda sipariþ aldýðý tandýrýn çamurunu karmakta meþgul olan Zahide ana ellerindeki çamura aldýrmadan birisiyle tuttuðu baþýndaki yazmanýn kenarýyla alnýnda biriken terleri silerken bir diðerini de çömeldiði yere destek vererek selam vereni görmeye çalýþýyordu.
           - Ooo Ýbili sen misin? Hoþ gelmissin, saðol, hayýrdýr. Rüyanda ne gördün annat bakýyým."
           - Ben Seyfe Gölü'nde suda boðuluyodum, Allah ýrazý olsun yetiþip beni gurtardýn. Onun için sana sað ol dimiye geldim, aðalde yanaðýndan þap diye bir öpüyüm.
           - Guduuur guduuur, gudurasýca emi, seni deli baþýna daþ düþesice.
           Zahide bacý Ýbili'nin anasý yaþýndaydý. Ýbili'yi bir evladý gibi sever, onlardan ayýrt etmezdi. Ýbili de onu bir ana gibi bilir, sevip, sayar, arada bir iki böyle þakalar  yapar, belki de böylelikle Zahide bacý da yýllar önce ölen anasýnýn hasretini giderirdi.

           Ýbili kardeþi 'selam aðasý'  Þýhasan'la babalarý Çolak Daðasdan ölünce evlerini ayýrmýþ, tarla, bað bahçe, gibi taþýnmazlarý bölüþmüþlerdi. Ele göre az kendisine göre çok olan tarlasýný eker-biçer, arada sýrada kerpiç kesmeye baþka köylere gider, çalýþmaktan yýlmaz, evinin geçimini bu ve bu gibi iþlerle temin ederdi. Þaka yapmayý, þakalaþmayý çok sever, bunu yaparken de karþýsýndaki kiþinin sinir yapýsýna göre dozunu ayarlardý.
           Günün birisinde sýrtýnda kalbur, kasnak yüklü bir Çingene kadýn kapýsýný çalar. Kadýn Ýbili ve anasýna sýrtýndakileri satma telaþýnda iken Ýbili'de Çingene'ye nasýl bir þaka yaparým düþüncesindedir.
           Anasý kadýndan bir elek, bir de kalbur satýn alýr, parasýný getirmeye odasýna giderken, muzip Ýbili'ye de Çingene kadýna þaka yapma fýrsatý doðmuþtur.
           - Dezee þu içeriye galbur götüren gadýn babamýn yeni avradý. Kapýmýza gelin geleli altý yýl olduðu halda babamýn gucaðýna bir çocuk veremedi. Aðar sen bu iþlerden anlýyosan onu iyice bi muyene idde doðurur mu, doðurmaz mý, yosam gýsýr mý, bunu aðar öðrenirsen seni parayýnan daþlarým.
           - Ben anlamasýna anlarým da sen analýyýn göönünü id baalým, acep o muyane olmuya razý gelir mi?
           Ýbili para getirmeye giden anasýný ikna etmek için aceleyle onun odasýna gider.

           Anasý oðlunun yapacaðý þakaya kendisini alet etmesine önce kýzsa da zar zor muayeneye razý olur. Kadýný muayene eden Çingene bir doktor edasýyla “Oðul analýðýn kýsýr kere kýsýr” deyince “Fýþgý madem öyle ben nereden oldum?” diyen Ýbili'den bir sürü azar iþiten kadýn verdiklerinin parasýný dahi almadan evi kaçarcasýna terk eder.
           Ýbili'nin þakalarýna köylüsü alýþkýn olduðundan kimse onu yukarý almaz, baþkalarýna yaptýðý þakalarýnda da pot kýrmazlardý.

           Þimdi ki Yeraltý çarþýsýnýn üstünden Kýrþehir’in köylerine dolmuþlar kalkardý. Yükü fazla olan müþteriler de kamyonlara binerler, hareket saatinde köylerine giderlerdi.
           Þofor Goca Duran “Beyaz kuþ” adý verilen kamyonuyla müþteri bekliyordu. Arabanýn kasasýnda beþ ya da altý kiþi birikmiþ, Çolaðýn Ýbili'yi aðýzlarý sulana sulana dinliyorlardý.
           “Allah rýzasý için bir sadaka” diyen yaþlý kadýnýn sesiyle sohbetleri yarýda kaldý. Kadýnýn elindeki kesede (küçük bez torba) para olduðunu anlayan Ýbili'nin hemen gözleri ýþýladý.
           - Analýk sen bunlarý kaç günde topladýn?
           -Oðlum zabaanan evden iþe çýktým öðlene gadar anca bu gadarýný topluyabildim" dedi. Az düþündükten sonra Ýbili;
            “Ben her gün zabaanan evden çýkýyom yarým saatte senin topladýýyýn yarýsýný topluyom, bir hafta sona dörde gatlýyom” dedi.
           Kadýnýn gözleri fal taþý gibi açýlmýþtý.
          - Bu iþ nasýl oluyor oðul?
           Ýbili bir bilgiç edasýyla!
          - Bende öyle bir tavýk var ki guluçga zamaný gelince ben topladýklarýmý onun altýna goyarým bir hafta sona param dörde gatlanýr.
           - Al öyleyse benini de tavýklarýyýn altýna yatýr” diye çýkýsýný kamyonun arka kapaðýndan uzatýrken etrafta gülmedik adam kalmýyordu.     

            Ýbili'nin doðuþtan mý yoksa sonradan mý oldu bilinmez her nedense baðýrsaklarýnda hava toplanmasý, bundan dolayý karnýnýn gurul gurul ötmesi, bazen de bunu gürültülü, gürültüsüz kaçýrmasý önceleri insanlardan utanýp kaçmasýna neden olduysa da sonradan bunu da þakalarýna katmýþ,  köylüsüne eðlence konusu etmiþti.
            Evine nüfus sayýmý için köylüsü öðretmen Cemal Arýöz ve þehirden görevli bir memur gelir, "kolay gelsin" diyerek ne için geldiklerini izah eder. O anda Ýbili köylülerin 'kaðný çuvalý' diye adlandýrdýðý çok iri çuvala hanýmýnýn elekle verdiði unlarý çiðneyip pekiþtirirken zorlandýðýndan dolayý da bir yandan ister- istemez ortalýðý bombardýmana tutmaktadýr.
           Cemal Hoca iþin þakasýndan giderek, “Ýbili Efendi, bu evin sahibi diþi mi, erkek mi” diye sorarken yanýndaki memur da duyduklarý ve gördüklerinin verdiði þaþkýnlýk içerisindedir.
           Ýbili çalýþýrken un tozu tutmasýn diye alt giyeceklerini çýkarmýþ, vücudunun üst kýsmýna sadece uzun mu uzun  bir giyecek giyinmiþti.
           - Hoca iyi bakarsan cinsiyetimi anlan, ona göre kaðýdýna yaz, bana ne soruyon” derken misafir memurun þaþkýnlýðý diz boyundaydý ki, atýlan bombardýmanlardan sofayý çarçabuk terk etmek zorunda kalmýþtý.

           Köy bakkalýnda yarenlik ederlerken þakacý birisi "Ýbili Aða þu gadar bonbardýman idersen sana bi sandýk lokum" kazandýðý lokumla eve giderken komþusu ellerindekini iþaret ederek "hayýrdýr"? Hazýr cevap Ýbili "arkamýn kârý" der. 
           Havalarýn soðuk gittiði günlerde köylüsü Halik’le beraber Horla köyünde bir hafta kerpiç keserler. Çalýþtýklarý süre içerisinde ev sahibi sabah hariç kurduðu yer sofrasýnda bunlara her öðün gýcýklýðýna mý yoksa evde piþirecek baþka çeþit olmadýðýndan mý bilinmez kuru fasulye yemeði koymaktadýr. Akþam yataklarýný avluya ederken de altlarýna ince döþek sererek baðýrsaklarý zaten hasta olan bu iki arkadaþýn üþütüp iyice rahatsýz olmalarýna  sebep olmaktadýr.
           Ýþleri bitince iki arkadaþ yaya olarak köylerinin yolunu tutarlar. Öyle rahatsýz olurlar ki birbirinden utanmayý bir tarafa býrakýp atýþ yaparak yol alýrlarken Ýbili iþi yarýþa dökmeyi teklif eder. Köye girdiklerinde Halik yarýþý kazanmýþ, kendine güvenen Ýbili arkadaþýna nasýl maðlup olduðunu bir türlü akýl edememiþtir.
           Köyünde herkesçe Çolaðýn Ýbili diye bilinen er kiþinin baðýrsaklarýndaki rahatsýzlýktan dolayý baþýna olmadýk iþler gelmiþ, zamanla adý da 'TIRK'  ya da 'os…klu' Ýbili’ye çýkmýþtýr.

            Köye gelen kalaycýnýn birisine bu rahatsýzlýðýný anlatýrken gözlerini adamýn kalay yaparken kullandýðý niþatýra dikmiþtir. Ýçine bir muziplik doðar.
           - Benim arkama sen þoo niþatýrdan birez sürersen yýllardýr beni periþan eden bu rahatsýzlýktan belki gurtulurum, dermaným sende aðam” diye adama yal yal yalvarýrken rol icabý neredeyse aðlayacaktýr haldedir.
           Adam, "böyle bir þey hayat da asla baþýma gelmedi” diye þaþýrýrsa da, baþýný bir saða, bir sola çevirirken teklifi kabul etmek zorunda kalýr. Ýbili alt giyeceklerini sýyýrýrken kalaycý da niþatýrý hazýrlamýþtýr.

           Ýbili'nin eðilmesiyle karný daha da sýkýþmýþ, adam tam niþatýrý arkaya süreceði anda Ýbili atýþ taarruzuna baþlamýþtýr.
           Kalaycý yaþamýnda baþýna gelmedik bu hareketten çok tiksinti duyar, köyde kaldýðý on beþ günü bulantý ve kusmakla geçirir. Olaydan altý ay sonra kalaycýnýn iki oðlu Ýbili’nin köyüne gelir. Babalarýnýn tiksintiden öldüðünü, sebep olan kiþinin adýný bilmediklerini, ondan þikayetçi olacaklarýný muhtara anlatýrlar. Gerek muhtar, gerek köylüler 'o adamýn bu köyden olmadýðýna, o gün için misafir olduðuna' adamlarý ikna edinceye kadar akla karayý seçerler.
           Ýbili’nin köyünde  herkes nüktedandýr ama Tömür Abdullah'ýn derecesi onlardan biraz daha yüksekçedir. Evine gelen deþiriciyi gönülleyecek, ama ona verecek bir þeyi olmadýðýndan dolayý nazikçe sepetleme yollarýný bilirdi.
           Güya köyün baðlar tarafýnda oturan hayýrsever biri olan Çolaðýn Ýbili'nin anasýnýn öldüðünü, altýný- üstünü verecek bir fakir aradýðýný deþiriciye tembihlerken bir yandan da býyýk altýndan gülmektedir.

            Çolaðýn Týrk Ýbili, o gün tarlaya ekeceði buðday tohumunu hanýmýyla beraber elemektedir.
            Gelen deþirci araya, sora nihayet Ýbilinin evini bulmuþ, selam ve hoþbeþten sonra neden geldiðini, kimin gönderdiðini, mesafenin uzaklýðýný, o yüzden çok yorulduðunu soluya soluya duraklayýp anlatýrken akan terler den dolayý sanýrsýn boynundan adete çeþme akýyordu.
           - Öyle mi, iyi itmissin! Þu goca köyde herkes zengin oldu! Kimsiye ölen anamýn altýný- üstünü veremedim. Aç torbayýn aðzýný. “Bir, iki, üç, dört çinik” derken elediði buðdayla uzatýlan torbayý doldurdu. Deþirici þaþkýnlýk içerisindeydi, “bu nasýl aðaymýþ” diye düþünürken “aç ikinci torbayý” diyen Ýbili'nin gür sesiyle kendine geldi.

           Ýkinci torbayý, üçüncü torba takip ederken deþirici hayal alemin de kendinden geçmiþ, “yeter aðam, bereket versin, sen tarlana ne ekeceksin”demiyor, sevinçten aðzýnýn suyu akýyordu. Ýbili'nin artýk tepesi atmýþ dördüncü torbayý doldururken, “CÝNNER DÝYO KÝ, AL AL BOÞAT!” diye kendi kendine somurturken bunu duyan deþirci de, “UYMA AÐAM, SEN CÝNNER'E UYMA” diye terden ve sinirden kýpkýrmýzý olan Ýbili'ye telkinlerde bulunuyordu.
           Baþlarýna toplanan köylüler gördüklerine, duyduklarýna gülmekten altlarýna kaçýrýyorlar, bu iþin sonunun nereye varacaðýný merak ediyorlardý. Ýbili sakinliðini bir müddet daha devam ettirmiþ, ama onunda artýk bir yerde tepesi atmýþ, yerinden fýrladýðý gibi torbalarý tek tek geri yere boþaltýrken bunlara deþiricinin baþkalarýndan topladýðý buðday torbalarýný da dahil  ediyordu.
           -Niye böyle yaptýn Ýbili aða? Þimdi bunlarý sen geri tek tek eleyip zahmete girecaan, yazzýk daal mi sana!” diyen köylülerine yalancýktan kaþlarýný çatan Ýbili, “Ula gonþular, zabah beri dürzünün torbalarýný büydeyinen dolduruyom da, dursun bu gadarý yeter, sen tarlýya ne ekecaan aða dimiyo. Bu tohumluðun baþýna gelmedik kalmadý, az önce de köyün imamýný kovdum. Yýlda sekiz sefer camiye gitmiþliðim yok muhtar bana sekiz kile hoca hakký (salma) buydey takdir itmiþ Allah Allah!”

            Tekrar tohum elemek için kalburu eline aldýðýnda, “Ulan Tömür; bunu senin yanýna goymam. Alacaðým olsun!” diye iç geçirirken bir yandan da estaðfurullah tövbe getiriyordu.

ERDOÐAN ÇALIÞKAN 11 02 2012 KIRÞEHÝR GERÇEK YAÞANMIÞLIKLAR

NOT: Öyküleri þahýslarý küçük düþürmek mirasçýlarýný rencide etmek için yazmadým.