Bir günün bitişinin ardı akşam.
Rengi alaca karanlık.
Ya da kızıl ne bileyim.
Yelkovan akrep ilerliyor.
Saatte varıyor geceye.
Bir sonbahar rüzgarı esiyor yüzüme.
Gözüm dalmış gecenin karanlığına.
Seni arıyorum
O milyonlarca.
Yıldızların arasında.
Hiç birinin sen olmadığını anlıyorum.
Çünkü sen gibi bana yakın duran yok.
Benden uzak kalıyorlar.
Her neredeysen bilmesemde.
Ellerini tutup gözlerine bakamasamda.
Bu seni unuturum anlamına gelmez.
Yokluğunu varmış gibi kabul edip.
Solmana izin vermedim gönlümde.
Aksine hasretin üstüme yağdırdığı.
Yağmularla her doğan günde.
Seni yeniden yeşerttim yüreğimde.
Unutmayı bilmiyor insan sevince.
Hep hatırlanıyor.
Dokundukca dünden kalan hatıralara.
Zaman defteri silen silgi değil.
Sadece ateşin harını söndürür.
Geriye kalan korunu ise.
Söndürmeye gücü yetmez.
Ömrüm vefa ederse eğer.
Seni görmek isterim.
Son bir defa.
Çünkü sen gidişinle.
Yarımı kendinle götürdün.
Varmadan farkına
O günden beri hep yarım yaşadım
Unutursun beni deme zamanla.
Sensin diğer yarım sevdim nasıl unutayım.