YAKINMANIN KIYISI

Herkes bilir bir kelime,

bir ağrıya dini olur

yine bir kelimenin

yara da olduğunu unuttuğunda.

Kırık dökükleri süpürerek gitti

ayaklarına batmasın diye.

Bu düşüncede yok olabilir tüm şarkılar!

Gizin kendisi olsan bile kimse bilmez deme

Sabahlar saymışsa gün ışığına yeğlediğin geceleri?

Saymışsa sus.

Kamburu çıkmış anımsamaları sürürsün peşinde

Solgun da bir beklemek.

Hiç ederi olmayan duvarlarla çevrili etraf

Yankısı sana dünya olmuş.

Her zaman arşa kadar uzaktı geçmiş,

Dün dağınıklıktı, kalabalıktı,

Az evvel yaklaştı…

Koca bir yığın şimdi.

Dünde kalsın,

Arşta kalsın.

 

( Yakınmanın Kıyısı başlıklı yazı Venüs tarafından 7.10.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.