ÞEMSÝ PAÞA ARABA VAPURUNDA SESÝ BÜZÜÞESÝCELER / 12 EYLÜL DÖNEMÝNE AÝT ÝKÝ ANI

1980 ihtilalinden hemen sonraydý. Demek ki 1981 yýlý sömestr tatilindeydik...Ýstanbul’daydým.

Günlerden bir gün ’Taþlý-Dörtyol-Pazariçi-Yübe yübe-yübe’ diye çýðýrtkanlýk yapan bir minibüs muavinin insanlarý konserve kutusu içindeki zerzavat gibi istiflediði dört tekerlekli musalla taþýna binerek...Burada bir nokta koyalým. Taþlý = Taþlýtarla, Yani bu günkü Gaziosmanpaþa , Yübe ise Eyüp’e anlamýna geliyor. Neyse...Ýþte o musalla taþý ile Yüb’e...Pardon Eyüp’e doðru giderken. Edirnekapý Mezarlýðýnýn oralarda ’Güüümmmm’ diye bir sesle birlikte minibüs yan yattý.’ Eyvah bomba attýlar ’ sandýk önce. Ama baktýk deðilmiþ. Bizim minibüsün iki tekeri birden patlamýþ. Bu ’Güümm’ lastik patlamasý ’Güüüümmm’üymüþ. Ölen ya da yaralanan olmadýðý gibi minibüsten ayrýlan tek Allah’ýn kulu da olmadý. Lastikler deðiþtirildi ve yola devam. Aksiliðe de devam tabii ki.

Berec’te (Ooooof ya þimdi nasýl anlatýrsýn Berec’i...Hani Berec diye piller vardý ya. Ýþte o pillerin imal edildiði fabrikanýn olduðu yer ve o duraða Berec denirdi. Bazý minibüsler oradan, bazýlarý da Rami’den giderdi Eyüp’e. Minübüs muavinleri ’ Berecten, Berecten’ diye baðýrýr, bazý saflar da ’beleþten beleþten’ anlar ve paralarý da yoksa bir ton sopa yerlerdi þoför ve muavinlerden. Ýþte o Berec ) Evet...Berec’te minibüs birden zýnk diye durdu. Orhan Baba’nýn ’ Bir teselli ver’i de sustu ki en þaþýlacak þey buydu. O günlerde sadece iki þey susturabilirdi Orhan Baba’nýn ’ Bir teselli ver’ini. Birincisi kýyametin kopmasý, ikincisi polis veya asker çevirmesi. Bizim duruþ sebebimiz elbette ki ikinci þýktý.

Tüm yolcular minibüslerden indirildi. Kimlik kontrolü ve üst baþ aramasý yapýlýyor. Elimi ceplerime atýyorum lakin ne kimlik var ne de kimliðimi ispat edebileceðim baþka bir belge. ’ Eyvah ki eyvah’. Asker kontrollü polis çevirmesi...Koskoca minibüste tek kimliksiz vatandaþ benim.Diðer yolcular minibüse dolduruldu tekrar. Ben hariç tabii ki. O yolcularýn ’ Fincaný taþtan oyarlar/ Samiye böyle kýyarlar’ bakýþlarý arasýnda sorgu sual baþladý: Amiri memuru tüm polisler fitil gibi. Kibrit çaksan yanacak durumdalar.

-Kimliðin nerede?
-Hýk ve de mýk.
-Lan sana soruyorum angut. Kimliðin nerede?
-Vallahi de hýk. Billahi de mýk.
-Oðlum konuþsana kimliðin nerede?
-Amirim Vallahi elbise deðiþtirdim. Öteki ceketin cebinde kalmýþ.
-Öteki ceketin nerede?
-Dedim ya amirim evde kalmýþ.
-Ne iþ yaparsýn sen?
-Öðretmenim amirim.
-Oðlum sen esrar mý içtin. Morfin mi kullandýn? Kimliðin nerede senin?
-Amirim evde kaldý.
-Evin nerede senin?
-Eyüp’te.
-Nerede öðretmensin?
-Manavgat’ta.
-Ulan yalancý zepevenk. Hani Eyüpte oturuyordun? Eyüp’te oturup da her gün taaa Manavgat’a mý gidiyorsun göreve?
-Amirim tatile geldim.
-Hangi katile geldin? Çabuk o katilin adýný öt bakalým.
-Amirim katil deðil tatil.
-Haa anladým. Hangi okulda görev yapýyorsun?
-Manavgat Ýmam-Hatip Lisesi’nde.
-Ulan oðlum bak Müslüman adammýþsýn da. Ne diye kimliðini yanýnda taþýmýyorsun?

Aðzýmý açtým ama artýk týsss diye dir ses çýkýyordu benden. O da önden mi arkadan mý hiç anlayamadým. Tam anlamýyla sesim büzüþmüþtü.

Ýþte o anda bir mucize oldu. Bir bekçi baba yaklaþtý yanýmýza.

-Amirim ben bunu tanýyorum. Bizim Piyer Loti’de oturuyor. Doðru söylüyor. O bir öðretmendir. Kimseye zararý yoktur garibin.
-Haa öyle mi. Ýyi o halde. -Haydi si.tir git. Bir daha da kimliksiz dolaþma.

Tövbeler tövbesi bir daha mümkün mü?
******
Bir kaç gün sonra da kardeþim Naci  geçiyor böyle bir sorgu sualden. Ama onun suçu kimliksiz dolaþmak deðil. Çok daha aðýr bir cürüm.

Naci o yýllarda bir mermer fabrikasýnda çalýþýyor. Ýþ yeri Ýstanbul’un Anadolu yakasýnda.

Ýþte o günlerde Naci’yi Avrupa yakasýna gönderiyor fabrikanýn patronu. Çatlayan, delinen mermerlere dolgu malzemesi alýnacak. Ama asýl dolgu malzemesi çok pahalý olduðu için plastik hammaddesi ile mermer dondurucu karýþtýrýlýp dolgu iþlemi bu þekilde hallediliyor. Yalnýz çok önemli bir hususa çok dikkat etmek gerekiyor: Bu iki madde bir araya gelince yüksek bir ýsý ortaya çýkýyor. Kapalý ortamda ise bu ýsý patlamaya bile sebep olabiliyor. Ve ne yazýk ki Naci’nin bu bilgiden haberi yok.

Gerekli malzemelerden oldukça fazla miktarda alýp bunlarý naylon poþetlere, poþetleri de bir malzeme çantasýna koyarak Þemsipaþa Araba Vapuruna biniyor. ’Ýçindeki malzeme nasýlsa kimsenin iþine yaramaz ’ düþüncesiyle çantayý oturduðu bankýn altýna koyarak eline aldýðý çay ve simitle güzelim Marmara’nýn lacivert sularýný seyre dalýyor ki beþ dakika sonra poþetlerdeki malzeme her nasýlsa birbiriyle temas ediyor ve kapalý bir valizin içinde olduðu için de  büyük bir gümleme ile patlýyor. Araba vapurunda büyük bir panik yaþanýyor ilk anda. Herkes korku içinde. Gümlemeden Naci de korkuyor doðal olarak.

Panik biraz yatýþýnca gümlemenin o çantadan kaynaklandýðý anlaþýlýyor. Naci iþlediði suçun ne denli aðýr olacaðýný düþüneceðine çanta içindeki malzemeyi kurtarma telaþýna düþünce de yakayý ele veriyor. Her ne kadar malzemeleri birbirinden ayýrarak yeni patlamalarý önlese de iki inzibatýn demirden kýskacýndan kurtaramýyor kendisini.

Þemsipaþa Araba Vapurunun yanaþacaðý iskele neresi? Harem. Haremin yukarýsýnda ne var? Bilmeyenler için tarihi bir yapý olan Selimiye Kýþlasý ama bilenler için o günlerin Sýký Yönetim Komutanlýðý. 

Naci, Ýstanbul Sýkýyönetim Komutanlýðýnda.  Beþ dakika geçmeden de sorguda.

-Hangi örgüttensin?
-Komutaným ne örgütü. Ben basit bir iþçiyim o kadar.
-Bana masal okuma. Hangi örgüt adýna yaptýn bu eylemi?
-Komutaným, ekmek Kur’an çarpsýn ki örgüt mörgüt filan bilmem ben. Ekmeðinin peþinde garip bir iþçiyim. o kadar.
-Madem iþçisin nerede çalýþýyorsun?
-Renk-Taþ Mermer fabrikasýnda. Ýsterseniz sorabilirsiniz. Patron yolladý beni bu malzemeleri almaya. Patlayacaðýný bilmiyordum.
- Patronun hangi örgütten?
- Örgüt filan yok komutaným. Ýki gözüm önüme aksýn...
-Merak etme o iki gözünü de önüne akýtacaðýn zaten. Hiç yolu yok ötüreceðim seni. O örgütü, seni bu eyleme yollayanlarý bir bir öteceksin bana..

Þemsi Paþa Pasajýnda deðil, Þemsi Paþa Araba Vapurunda da deðil ama Sýký Yönetim komutanlýðýnda Naci’nin de sesi büzüþüyor.

Komutan dýþarý çýkýyor. Bu arada Naci’nin yanýna gelen bir astsubay ’ Oðlum ben sana inanýyorum ama bir komutan filan yakýnýn yoksa b.ku yedin ki hem de kürekle ’ deyince Naci’nin kafa çalýþmaya baþlýyor. Dili çözülüyor tekrar.

-Var komutaným var. Hem de Paþa yakýným var.
-Kim?
-Korgeneral Halis Burhan Paþa ( Tansu Çiller döneminde iki kez Hava Kuvvetleri Komutaný oldu )
-Neyin olur?
-Teyzemin Kocasý.
-Hýmmm. Bak bu iyi.

Az sonra komutan geliyor.

-Tamam söylediklerin doðruymuþ. Renk-Taþ Mermer Fabrikasýnda çalýþýyormuþsun ve de patronlarýn seni yollamýþ o malzemeleri almak için. Lakin araba vapuruna kimyasal madde ile girmek suçtur. Ayrýca her araba vapurunda da uyarý yazýlarý vardýr ’ Kimyasal madde taþýmayýnýz diye’ bunu bile bile ne diye o maddelerle bindin araba vapuruna ha? Birileri mi seni zorladý yoksa ? Haydi anlat bana?

Astsubay atýlýyor:

-Komutaným bu genç Halis Burhan Paþanýn yakýnýymýþ. Ben kasýtlý bir hareket yapacaðýný sanmýyorum.

Biraz önce oldukça sert olan komutan baþlýyor gülmeye:

-Merak etme her þeyi biliyorum. Patronu da zaten Halis Burhan Paþanýn kayýnbiraderi, bu hýyarýn da dayýsýymýþ. Biraz korkutmak istedim bu salaðý. Korksun ki unutmasýn bir daha kimyasal maddelerin ne kadar tehlikeli olabileceðini.
-Bu durumda komutaným?
-Si.tirsin gitsin.

Naci oradan çýktýktan sonra dünyaya yeniden gelmiþ gibi olmuþ. Çok sevinmiþti çooookkkk. Ama ertesi güne kadar sürdü bu sevinci. Çünkü ertesi gün zamanýn Tercüman Gazetesinin ilk sayfasýnda manþetten bir haber vardý. Fotoðrafý ile birlikte hem de: ’Þemsi Paþa Araba Vapuruna Bombalý saldýrý ’