Güneşin yakışını bedenimde hissettim

Başım dönüyor yine malum Eylül sabahı

Başım önümde yarin kokusuna hasretim

Kalbimi telkin ettim, bulamadım felahı…

 

Goncaya düşmüş çiçek, toprakta yapayalnız

Etrafında çimenler bakıyor arsız, arsız

Yel sallıyor inatla bırakıyor kanatsız

Geçer yanımdan canlar vermez selam sabahı!

 

Son kez gördüğümde yar elde baston gidiyor

Uzaklaştıkça yok oldu dünya ömrü bitiyor

Ölenle ölünmüyor hayat devam ediyor

Gözümde yaşlar, dilde tekerlemeler, ahı!

 

Her an heyelan düşer nefes aldırmaz hali

Canım yanıyor düştü bir kor, üstümde dalı

Bir tarafım yeşilden köşe, diğeri çalı

Halimi gören olursa, çeker dururlar vahı...

 

Toprağında goncayım, yine yalnızım sensiz

Görmedin mezarımı durur nasıl özensiz

Üstümde gezinirler kaldım artık yarensiz

Aşkta ölüme boyun büker yoktur izahı!

 

Saffet Kuramaz

( Aşkta Ölüme Boyun Bükermiş başlıklı yazı safdeha tarafından 22.09.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.