Online Üye
Online Ziyaretçi
Sağalttığım düş’ün perde arkası
bilinmeze teğet geçen cümlenin saklı yarısı ve bir şah beyit… iklimden damlayan
hezeyan kadar da sıra dışı üstelik…
B/ölündüğü gerçeği belki de bir
kımıltının eseri iken yarım kalmışlık duygusu. Çeyreğe çeyrek kala.
Duyulmazlığın minvalinde çılgın bir
esinti, göğün gözlerinin kamaştığı belki de bir başkaldırı yeniden doğmayı
bekleyen saklı sırlar ve gerçekler. Esrarlı b/akışlarında asılı kalmış bir
iskele bilinmezin tırmaladığı bilindik bir seyre meyyal hafif bir inilti ölümü
gözleyen yollarında yaşlı kuşun yaslı mazisi ne de olsa yarına dair tek bir
umut kırıntısı kalmadı cebinde ve derinlerde çok derinlerde bir teyakkuz.
Israrlı b/akışların rahmetine
doymayan hoşluk karşıtı tezahürü yanılgıların ve yanmaya dair bir beklentisi
olmayan düş bekçilerinin.
Gecenin işçilerine eşlik eden düş
bekçileri belki de taarruza dönük yüzüdür geçkin şiirlerin kazıntısı iken
solgun imgeler ve işte derinlerde bir manivela aksayan bir gölgeye rahmet sunan
sonra da hayatı akışına bırakan sarı benizli bir şarkı.
Uğultunun doz aşımı elbette şehrin
girift hecelerinde surlara gizlenmiş sırların da makul ölçüde geride
kalmışlığı.
Mevsimsiz bir göç dalgası.
Derinlerde tahayyül ettiğimiz kadar
sığ bir açıda boca ettiğimiz bir gümbürtü şehir yüzlü kadının köy kokan
nefesinde vatan aşkına binaen her karesini toprağın içimize ç/ekmek.
Nazenin bir rota olması da çok mümkün
belli ki karşı cephede süregelmekte akla zarar o uğraş.
Bir çekişme babında aşkla rahmetle
hemhal her öğe kendi içinde alt dallara ayrılırken.
Pekişen coşkunun…
İlham perisinin de sihirli çantasında
saklı iken yazılmamış hikâyeler.
Ve bitimsiz bir sevgiyi hak edenlere
değil de kendimizden mahrum ettiğimiz hoşluklara ekmekle savurmak arasında
kararsız kaldığımız.
Aksıran bir ses gerginliği daha da
girift bir yapıya sevk eden yine de beklentilerin boşa çıkmadığı ne de olsa gök
az evvel yarıldı ortasından ve Ağustos gecesini kış eyledi.
Hükümranlığında yağmur bulutlarının
demli bir vaveyla mı yoksa büyüyen hacminde yalnızlığın bir dokun bin ah işit,
dercesine meydanı boş bulup da birbirimize yüklendiğimiz.
Seyrine daldık bir kez matemin ve kol
kanat gerdik üzünç başaklarına yeter ki eğilmesin başları belki de kuru
gürültüyü çağrıştıran o hıçkırıktır mevsim özürlü bir nidada, gün yüzü görmemiş
bir ömürde kalıtımsal bir sızı iken mavi’nin onore ettiği.
Kulp taktığımız her bahaneyi yastık
altı yapalım o zaman ve derinlerde dalıp da sonsuzluğa kılıf biçelim bir
içimlik şiirlerde bir redif kadar anlamlı kıldığımız her duyguyu da büyütelim
içimizdeki karanlık dehlizde ki aydınlığın kurşunlandığı o heyecan dalgasında
yeter ki muzdarip kılınmayalım.
Bir öğreti gibi…
Her öğün hüznümüzü tetikleyen.
Bir övünç misali.
Elbette sırtımızdaki hüzün hırkası
iken mevsime ve aşka en çok yakışan…
Mücbir sebeplerden sustuğumuz kadar
da halis munis bir cümle kuralım; aşkı ve hayatı en güzel dile getiren sonra da
kundaklayalım geceyi yeter ki düş bekçileri çalmasınlar düdüklerini ki soya
soya şiirin sadece mahlası kalmışken şairinin de kucakladığı o bilinmezlikte bir
soytarı cümlenin nazarında da unutulmuşluğa besteler derleyelim yeter ki aşkın
himayesinde bir tanrı kadar sahipsiz kalmanın ne demek olduğunu da gösterelim
dosta düşmana.
İnancın bakiyesi iken huzur.
Ve dillenen bir temenni iken her kara
delikte hırpalanmış bir gök taşı kadar da kutsal iken akıttığımız gözyaşı.
Sevgiyi dileyelim ve dilenelim de ne
de olsa özümüzün de özrü o bitimsiz sevme arzusu.