Rüzgâr estikçe savruluyor,doğadan gül kokusu,
Götürüyor onları,bin bir çeşit diyara,
İnsanı mestediyor,suyun muhteşem sesi,
Mutluluklar veriyor,gönlümdeki yaraya.
Çağlayanlar dökülüyor yüksek kayalardan,
Sarsıyor yatağını,inletiyor doğayı.
Buluyor doğru yolu,uzanıyor menzile,
Seyrediyor giderken, muhteşem dolunayı.
Kıvrım kıvrım akıyor,nedendir bilinemez,
Ne kadar bent vursan da,önüne durulamaz,
Koşatak sevgiliye uzatır ellerini,
Onsuz hayat olamaz,menendi bulunamaz.
Kimi adı Sakarya,kimi Tuna,kimi Nil,
Volga Kızıl Akarken, ağlıyor deli gönül.
Fırat,Dicle aşarak sınırları,
Uzanıyor sonsuza,akıyor gürül gürül.
Sakaryam güzelisin,canım Anadolu'mun,
Divanesi ikimiz kaldık,Hak'kın Yolu'nun.
Akrebin kıskacında yoğurmuş kader bizi,
İncitmedik gönlünü,hiç bir Allah kulunun.
Mehmet Sayar
02.08.2019,23.25
Novorossıysk/Rusya
(
Su başlıklı yazı
Mehmet Sayar tarafından
16.08.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
