iþitir oldum kaç zamandýr 

geceyle bölüþüyorum onu aklýmýn çukurunu doldurmadý gördüklerim duyduklarým yalanlara öfkeli kaldýramýyordum biriktirdiklerimi uçurum baþlarýnda avare yürüyüþlerim ateþ aklýmý parçaladý bedenim kývýlcýmlara muhtaç beynimdeki çöpler nereye dökülecek önümüzdeki kýþ öðrenilmiþ korkularýn sonu nereye yakýn ne zaman doðacak yeni þarkýlar eskimiþti sözcükler yeniden giyindiler çok ünlemli daha sýcak elbiselerini yaktým tanrýyý boðuþuyor sehpada þüphe gözleri kocaman deðil artýk gördükleri sýradan sorduklarýna inat bildiklerimi bilmese miydi saklýyor zamaný kalbim inatla ne kadar korunaklý ki burasý yazýlanlar çürümeli mi

Aklým sýzlýyor suyunu taþýyamýyorum çok soðuk çaðýrýyor beni anlatacaklarý varmýþ anlatmasa mý

Ve gök kýzarýyor bir varoluþ yanýlgýsýydý kabahatim bir dað yorgunluðuydu kaçýþým kollarýnda evreni anlamaya çalýþýrken gümüþten merdivenli þarkýlarla tanýklýk ettim yanýnda ama yorgunum almasýn kimse beni içeri dolaþmalýyým sizi anlayana kadar durmalýsýn belki sende bir böceðin kabuðunda anlamak için beni sardý þimdi tenimi dumandan bir ezginin keskin diþleri elemin gölgesinde notalarý sevdiren doða ne kadar haklýysa o kadar da haklý acý lavlar akýyor ve dolaþmalýyým arýndýðýn suyu bulana kadar dolaþmalýyým sancýnda kabaran gözleri bulana kadar çok uzakta karla kaplý dað yolunda gidiyorum bulmak için bir böceðin kabuðundaki kendimi almayýn beni içeri dolaþmalýyým su için göz için ezgiler için ve anlamak için otlarý bir böceðin kabuðunda.