BİR BEDEN GİYİNMİŞ KASIM


Bilemiyorum Kasım.

Ağızdan çıkan her hüzün cümlesine tümleç olman kırıyor insanı.

Aldatan güneşlerin yarısını ekimde bıraksan daha çok severdim seni.

Adına yazılan şiirleri kaybederdin belki ama kalpler kazanırdın.

Tıpkı senin gibi soğuk ve eşsiz insanlar tanırdım geçen zamanlarda,

ürkütücü seslerini kimse duymasın diye şarkıları son ses açan.

Görsen şarkıları çok seviyorlar sanırdın sen bile!

Bu onların büyüsüydü işte,

görmüyordun, öyle zannediyordun.

Sadece kendilerini seviyorlardı Kasım, sadece.

Yine aylardan sen olduğu bir vakitte düşünmüştüm tüm bunları…

Tüm o insanları kaybettim gecenin içinde,

aynı anda kendi içimde.

Epey zordu.

Anlatabilmekten ve dinleyebilmekten daha zordu.

Sır yığınına bir tane daha eklemiş olmak benim suçum değil Kasım,

Sessiz ve kuytusun,

Binlerce seyahatsin, binlerce sığınaksın.

Hep yaptığın gibi yalnızca dinle.

Tüm bu olanlara bir son gerek elbet.

O halde turuncu bir tan vaktinde başlayan yağmur, sarı bir öğlene dek yağarken

ve kimseyi üşütmüyorken,

henüz çiçeklerin açmasına çok varken,

biz çoktan yola çıkmış olalım.

Sen yine soğuk ve eşsiz ol Kasım.

Bir de  elinden geldiğince  yoldaş.

 

( Bir Beden Giyinmiş Kasım başlıklı yazı Venüs tarafından 5.08.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.