Ey Yar
Gönlüm bir yudum suya hasret,
Dipsiz kuyulara düştüm!
Yüreğim pare pare,
Başım dumanlı,
Gönlüm bir hoş,
Sen gittin gideli ey yar..!
Bir zamanlar söz vermiştin!
Beni bırakıp hiçbir yere, gitmeyecektin!
Nefesin nefesim olacak,
Yüreğime akacak birbirimize can olacaktık!
Nerde kaldı verdiğin sözler,
Söyle bana ey yar..?
Sen gittin gideli beş yıl da
Ne baharlar yazlar geldi geçti!
Gonca gülü andıran,
Gülüsün geldikçe akla,
Baharım kışa döner de
Gönlüm sus pus olur ey yar..!
Kimseleri koyamadım,
Senin yerine..!
Hala dudaklarım da yanar,
Dudaklarının can alıcı alevi!
Tenim de hala buram buram
Tenin kokar, ey yar..!
Ama biliyorum bir gün,
Saçlarımıza ak düşse de
Esen rüzgar da savrulan toprak,
Gönlüne, gönlümü işleyecek..!
Işte o gün geldiğinde ise
Kuruyan pınarlarım,
Senle coşacak ey yar..!
30.07.2019 ANKARA P.ÇETİN
(
Ey Yar başlıklı yazı
Kara kız tarafından
30.07.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
