Akşamın ayak sesleri yaklaşırken,
Bir tükenmez güzellik çağırır kucağına
Ve gün batımı sevdası çöker içime.
Gözlerim dalgın ve sevdalı,
Yüreğim sana hasret...

Ne çok insan toplanmış bu akşam,
Tanıdık birileri meşk eder güneşe karşı.
Usulca düşündüm yüzünü,
Sesindeki hazzı düşündüm.
Bu şarkılar tam bize göre.

Dünyalar vardır erişemediğimiz.
Gözüm yok sensiz bir dünyada.
Hayal bu ya; Güneşte seni sordu bu akşam.
Bu nasıl sevdadır, nasıl bir özlem?
Güneşle konuştum ben.

Ve dakikalar geçmiş yine,
Allahım bu kızıllığın sahibi sensin.
Bu güneş, ah bu güneş!
Nasıl batar her gün böylesine güzel?
Ve nasıl kucaklar tekrar sabahı?

Alaca karanlık çöktü yine,
Şiir içimde bir musiki artık.
Uzaklardan esintin karışır rüzgara.
Sana bir şey diyeceğim, sahi;
Ne çok sevmişim seni...

Eve yolculuk başladı,
Bir çay içmeli bilinen mekanda.
Sen olsaydın iki top dondurma alırdın.
Sade ve balkaymak.
Ya da bir diğer, ne çok seversin dondurmayı.

Mehmet Fikret ÜNALAN
21 Temmuz 2019 Saat 20.40
Gün batımı parkı
Güzelçamlı/Kuşadası
( Akşamın Ayak Sesleri başlıklı yazı MehmetFikret tarafından 22.07.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.