Papatya Falına mı Düştü Sevgimiz
Ne
umutlarım vardı,
Bitmez tükenmez hayaller içinde
Senin ki
gibi.
Yıkıldı
umutlarımız,
Bitti, tükendi hayallerimiz,
Terk ettiğimiz
duygular içinde.
Unuttum
çok zamandır takvimleri,
Saati hiç sorma sakın,
Çıkarıp
attım kolumdan,
Kalbimi sende bıraktığım günden beri.
Zaman,
Bilemiyorum
şu an neresindeyim,
Ya sen,
Seni hiç bilemiyorum,
Hangi
zamanın içindesin.
Suskunluklarımız
nedendi,
O kadar sözlerimiz
içinde,
Sakladıklarımız,
Saklandıklarımız,
Ve sır
saydıklarımız.
Sende
bilemedin,
Bende.
Okyanus derinliğinde boğulur
gibi,
Yitip gittik o güzelim duygularımızın derinliğinde.
O
kadar suskunduk ki ,
Kimseler bilmedi halimizi,
Duymadılar
sesimizi,
Savrulduk zaman rüzgârlarına,
Savrulup atıldık
her birimiz bir köşeye,
Canımız acısa da,
Acımızı
gömdük yüreğimize,
Tuz bastık yaralarımızın üzerine,
Adına
kader mi desek bunun,
Nasıl kaderse.
Hep
bahar mevsimlerineydi sözümüz,
Neden hazanlardayız
şimdi,
Papatya falına mı düştü sevgimiz.
Dinçer Demirel