Epeydir kullanýrým, dur dur kullanýrdým demem lazým aslýnda bu gözlüðü... Dili geçmiþ zaman olduðuna göre kýrýldýðýný hemen anlamýþsýnýzdýr. Bu meret gözlük aslýnda daha önce yedi yüz seksen bir kere yere düþtü de bir þey olmadý. Ýþte bu yedi yüz seksen ikinci düþüþünde camý da kýrýldý, sapý da. Ben nasýl sinirlen meyeyim, nasýl kýzmayayým?



Uzak gözlüðü olsa da, sadece araba kullanýrken deðil, yine de sürekli takýyorum. Ne yapayým diye arpacý kumrusu gibi düþünürken, hemen aklýma yakýnda ki bir göz polikliniði geldi. Ýki dakikalýk yol, bastým gittim. ''Öhö öhö göz muayenesi olacaktým.'' görevli bayan ''Randevunuz var mý telefon ile randevu almýþ mýydýnýz?'' Þaþýrýrým haliyle! ''Yok randevum, randevum yoksa muayene olamýyor muyum?'' Cevap hazýrdýr. ''Maalesef efendim filan feþmekan sitesine girin oradan randevu alýn yarýn gelin.'' Kýzarým, kýzarýrým, bozarýrým. ''Hadi oradan.'' Burayý tabi ki içimden yüzlerine karþý bangýr bangýr haykýrýrým. ''Efendim, içinden söyledin mi duymazlar mý diyorsunuz?'' Haklýsýnýz hem de çok haklý ''Ýç sesler, içte bastýrýlýnca dýþarýya sesimiz çýkmýyor bir türlü.''



Oradan çýkar ikinci vitese atarým, doðru kadrolu gözlükçümüz Necati Aðabeyin yanýna. Yolda Yaþar denk gelir ''Merhaba Yaþar'' Yaþar yüzüme bön bön bakmaktadýr. ''Çýkartamadým Aðabey tanýþýyor muyuz?'' Haydaaaa ve de bu sefer Atilla Mayda demeyelim, Hüseyin Ýleri olsun o da dabrükatör ya o bakýmdan þeyttiydim. ''Yaþar oðlum bilader ben Ahmet Aðabeyin tanýmadýn mý ulan zibidi?'' Yaþar þaþýrýr iyice... ''Hani oðlum mahallede top oynardýn ben de aðabeyiniz olarak hakemlik yapardým sonrada gazozlar ile kolalarýn parasýný hep ben verirdim haytalar.'' Yaþar tekrar gözlerini ovuþturur. ''Hay Allah Ahmet Aðabey alýþmýþýz gözlüklü haline, gözlüklerini çýkarýnca tanýyamadým billahi aðabey yoksa baþka bir þey deðil.'' Yani bu kadar mý deðiþirim yahu! ''Tamam Yaþar'ým, tamam inandým, ben de dedim Yaþar bana küstü mü acaba?'' öpüþürüz Yaþar ile mucuk mucuk ve de mucuk. Burada niye üç mucuk var merak etmiþsinizdir. Dostum, arkadaþým Yaþar çift rakamlarý hiç sevmez, yanaktan bir kere öpmekte olmaz, o sebep ile üç kere hem de þapýrdatarak öper beni her seferinde...



Tam taksi duraðýna gelirim, bizim Hasan Aðabey'de beni tanýmaz. ''Atla sayýn abim, nereye gidersen götürelim.'' der, baþýmý sallarým ve devam ederim Necati Aðabeye doðru... Sabah daha erken olmasýna raðmen, dükkaný açýk. Çalýþkan adamdýr gözlükçü Necati Aðabey ''Erken kalkan yol alýr geç kalkan kol alýr, hiç kalkmayan babayý alýr.'' lafý bizatihi ona aittir. Anlatýrým durumu, þýp diye anlar o da, eþek deðil ya, gözümde gözlüðüm yok. ''Kýrýldý mý birader?'' Ne desem þimdi? ''Evet aðabey bana çok kýrýldý, akþam eve gelince hemen çýkardým halbuki hep yatarken çýkartýrdým, erken çýkardým diye kýrýldý küstü bana.'' Necati Aðabey kesin beni tren zannetti, evet evet trene bakýþ þekli bu, kafayý sallar. ''Her yerde þöyle maytap geçmesen benle ne olur sanki?'' Gönlünü almaya çalýþýrým. ''Bir þey olmaz aðabey seni az neþelendireyim demiþtim.'' Az kýzar ''Deme bana deme ne neþesi ortalýðý görmüyor musun?''



Anlatýrým durumu, muayene olamadýðýmý. Sazý alýr eline Necati Aðabey ''Bak beþ yüz metre ötede bir semt polikliniði daha var, oraya git, benim selamýmý söyle telefon ile randevuya da gerek yok hemen yardýmcý olurlar.'' Basar gidersin Ahmet sözü edilen yere. Beþinci katta imiþ. Asansöründe maþallahý var, gelmek bilmiyor. Altýncý kattan aþaðýya inene kadar þurada ki pastahanede bir çay ile poðaça bile yerdim yani...



Neyse asansör gelir. Ýtiþ kakýþ bineriz ve beþinci kata basarýz. Her katta tek tek durarak geliriz beþinci kata. Görevliye yanaþýrýz. ''Gözlük için muayene olacaktým.'' Görevli bayan masanýn arkasýndan baþýný kaldýrmadan, yüzüme bakmadan, göz temasý kurmadan ''Bugün göz doktorumuz izinli yarýn bekleriz.'' Hay Allah ki hay Allah! ''Tam da benim muayene olacaðým günü mü seçmiþ izinli olmak için.'' diye espri yapayým sesli düþüneyim dedim, cevap geldi hanýmdan. Ama Allah var bu sefer yüzüme baktý ve baþýný kaldýrdý ''Söz bir daha ki sefere doktorumuz izine çýkacaðý gün sizi arar sorarýz beyefendi bugün gelecek misiniz, gelecekseniz doktorumuz izine çýkmasýn, ararýz sizi söz.'' Niye kýzdý bu kadar bu hatun, ben ne yaptým ona? ''Tamam haným kýzým ben de daha sonra ki gün gelirim.'' Yine baþýný öne eðerek '' Ýyi olur amcacým.'' Bana Ha! Hem de amca! ''Amca senin babandýr.'' diyecektim yuttum yuttum lafýmý...



O moral bozukluðu ile ve de gözlüksüz olarak akþam evin yolunu tutarsýn Ahmet... Arabayý park edip apartmanýn kapýsýndan içeri girerken tam da Apartman Görevlisi Rüstem ''Hop Amca hop bak biz burada görevliyiz, birini mi aradýnýz?'' Of ki of yani, sýkýcý bir durum. ''Rüstem benim oðlum tanýmadýn mý?'' Rüstem kaþlarýný kaldýrýr. Bu kaþ kaldýrma tanýmýyorum demektir. ''Benim Rüstem on yedi numara Ahmet Aðabeyin oðlum bak gözlüklü düþün beni.'' Her þey aydýnlanýr. ''Aðabey kusura bakma gözlüklerini çýkartýnca þeyttiydim.'' tamam tamam anladýk...



Çýkarým asansör ile beþinci kata, iki kýsa iki uzun zili çalarým. Kapýyý o gürültülü terlikleri ile her zaman ki gibi kýzým açar. Açar açmasýna da donar kalýr. ''Anneee anneee yabancý bir amca var kapýda bir baksana, ne istediðini de söylemiyor.'' Hay Allah ki hay Allah! ''Kýzým benim baban, benim kýzým gözlüklerim yok sadece.'' Kýz kapýyý çat diye birden kapatýr, korkmuþtur. Evin hanýmý gelir tekrar açar kapýyý. ''Buyurun ne istemiþtiniz pazarlamacý iseniz bir kere bizim apartmana gece gece pazarlamacýlarýn girmesi yasak, hoþ gündüz de yasak ya, hadi baþka kapýya baþka kapýya.'' Öhöö öhööö ve de öhööö! ''Haným benim yahu kocan, benim iþte gözlüðüm kýrýldý tamirciye verdim, yarýn alacaðým, nasýl tanýmazsýn beni?'' Haným yine döner bana ''Þöyle dön bakayým, dön dön, hmm evet benziyorsun ama, dur söyle bakalým benim kýzlýk soyadým ne o zaman?'' Aman Allah'ým çýldýrmak üzere bu Ahmet. Söylerim bir çýrpýda, bilmiþimdir. ''Baþka birinden öðrenip de gelmediðin ne malum?'' Sýkýlýrým, bunalýrým, beþ dakika kapýda sohbet faslý, dikilir dururum kapýda... 



Ýþte böyle bizim gözlük kýrýlýp da gidince, bir iki günlük de olsa bayaðý sýkýntýlara düþtüm. Yahu arkadaþ 1 Nisanda deðil ama bu insanlar gözlüðüm yok diye bana þaka mý yaptýlar, yoksa gerçekten mi beni tanýmadýlar hâlâ çözebilmiþ deðilim... Gözlükçü de yarýn öðleden sonra verecek gözlükleri. Öðleden önce bir sürü iþlerim var. Bir iki bankaya gitmem lazým. Orada da tanýmayýp ''Siz Ahmet Beye hiç benzemiyorsunuz, bize katakulli mi yapýyorsunuz?'' derler ise, hadi bakalým ayýkla pirincin taþýný. En iyisi yeni gözlükleri iki tane yaptýrayým da biri yedek olsun...