Elimdeki kalemle

Ak kâğıt üstüne

Bir çöl fırtınası sonrası

Kara çalıya sinmiş

Sevdalı kuş misali

Seni sevdiğimi

Yazmak istedim

Kalem küstü titredi

Kâğıt yele savruldu

Ey sevgili

 

Uykulu uyanıklık arası

Önümde meşhur Yusuf kuyusu

Yüksek sesle bağırdım

Kervancı yıllar önce geçti

Hala yürekler serinletir

Yusuf’un su kuyusu

Saldım dolapla kovayı

Kokladım etrafı saran havayı

Kokun benle

Lâkin kova boş çıktı

Ey sevgili

 

Gafletle bastığım yeşil çimenlerde

Al goncanın cezbeden zarafetinde

Bülbülün feryat eden sedasında

Sen vardın

Yunusun sarıçiçeğinde

Ferhat ile Şirin’in yılda bir açan gülünde

Seyrettiğim bir divanenin iki gözünde

Sen vardın

Ayrılığın her türlüsünde

Vuslat alfabesinin başında ve sonunda

Sen vardın

Gözyaşlarım dinmeyi beklerken

Varlık sebebim sen olduğundan

Hem yaşamayı hem kendimi unuttum

Ey sevgili.

 

09.11.2015

Ahmet Çelik

( Ey Sevgili başlıklı yazı AhmetÇELİK tarafından 12.07.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.