Gel otur soframa gel otur gülüm tatlýdýr acý soðaným özendiðin dünyanýn balýndan kaymaðýndan ekmeði bölüp birde lokma aldýnmý mercimekli pilandan yudumlayarak taze köpüklü ayrandan havasýný soluyup içtinmi suyundan vaz geçemezsin benim cennet köyümden

Hele baharla birlikte yeþile karýþmýþ renða renk örtü serilince topraða zikrini duyarsýn gonca gonca güllerin pampal pampal açýlýrken Allaha

Gel dinle ne olur aç gözünü bak gör her þey ne kadar yapmacýk ne kadar sahte dostluklar çýkara dayalý menfaat ön planda doðruluk deðer bulmuyor üstelik horlanmakta bir ortam oluþturulmuþ ki üretmek yok üretilene konup üreteni harcamakta

Bir dünya yaratýlmýþ ki görünüþü baþka gerçeði baþka körüklenmiþ umutlar amaç þöhret olmakta ödenen bedelse tüm deðerler param parça ne olur ne olur düþme bu tuzaða kapýlýpta þöhret sevdasýna söylediklerimi ciddiye al sakýn ola sanma þaka özenme büyümüþ meðepol þehre kaldýrýp çürümüþ deðeri þaha olsan bir kraliçe vede bir deha bil ki tüm yaþantýn düþer bir yuha

loþ ýþýkla donanmýþ barý kulübü sarar tüm yaþantýný ömrünü alkolle karýþmýþ yaþam dümeni sanma düz tutacak senin rotaný

Kölecioðlu sana sesleniyor sana diyor böyle devam edip böyle gitme doldurma deðer potaný çürümüþlüklerle kokuþmuþluklarla sen sen ol bul kendini kendinde kendin ol davran yüreðinle güzel gözlüm ahu maral bakýþlým kulun yaratýðý ortamlarý kula kader sanma tacý sultaným kula kader sanma sanýpta kanma

Ahmet kölecioðlu 03-07-1989