Gecenin Karanlýðýnda Tükeniyor Umutlar

/ Suskunluðu yaþanýrken günün,
Sessizliðinde tükeniyor umutlar. /

Dudaklardan dökülen belli belirsiz birkaç kelime,
Hayallerin karmaþasýnda anlamýný yitiren cümleler,
Zamanýn sonsuzluðunda asýlý kalan duygular.

Akrep mýh gibi çakýlý kalýrken yerinde.
Kim bilir yelkovan kendi hanesinde kaç tur dönecek
Daha kaç yaprak düþecek dalýndan
Daha kaç mevsim hazan solgunluðunda üþüyecek duygular.
Söyle kaç defa umutsuzluðun hüznünde boðulacak hayaller.
Söyle ne zamana kadar aðlayacaksýn.

Düþüncelerini kemiren onca sorularýn eþliðinde,
Duygularýna nedensiz gem vuracaksýn.
Bir mevsimin çýkmazýnda yaþamla boðuþurken,
Söyle nereye kadar susacaksýn.

Anýlarýnda onca yaþanmýþlýklar saklýyken,
Sanki hiç yaþamamýþ gibi hatýrlamayacaksýn.
Zamandan kaç mevsim geçecek,
Sayýsýný bilemediðin kaç takvim yapraðý koparýlacak,
Yelkovan akrebe kaç tur bindirecek,
Umutsuzluðun içinde hiç birini anlamayacaksýn.

Oysa yaþam dediðin zamanýn sonsuzluðunda 
Bir nefes gibi, 
Hayallerine sýðdýramadýðýn duygular,
Anlamsýz düþüncelerin içinde sýkýþýp kalmýþ,
Yoksa hasretin acýmasýzlýðýna boyun eðerek
Umutsuzluðun girdabýnda mý boðulacaksýn.

/ Alaca karanlýðý yaþanýrken günün,
Gecenin karanlýðýnda tükeniyor umutlar. /

Dinçer Demirel