Menekşeler Nergislerde Kokmuyor

 

Gözlerimi kapattım sensizliği dinliyorum

Kulağımda bir feryat gözlerimde akan bir damla yaşla

Açtım gözlerimi sen yoksun yine kulağımda bir feryat

Beni ürperten gitme kal deyişim ve senin hayır deyişinin feryadı

 

Susuyorum gönlüm parçalanıyor parça parça

Konuşuyorum fayda etmeyen sözlerle ne fayda

Bekleyişle bekleyeyim diyorum dalıyorum yolların içine

Ne gelen var ne senden bir haber ne bir selam

 

Adını yazdım yollara tabelalara

Çizdim bana gelen yolun haritasını

Geri döndüm mahpus hayatıma tahliyemi bekliyorum

Hâkim müebbet verdi çıkışım yok sen gelmeyince

 

Herkesin evinde gülümseten gülümseyen ışıklar

Benim odamda karanlık duvara çarpan feryatlar

Sabah olunca aydınlık gelmiyor odama sen yoksun

Galiba ölene kadar kal diyorsun kendi mahpus hanemde

 

Bahar geldi menekşeler nergislerde kokmuyor

Güller açtı bülbüllerde nedense ötmüyor

Galiba tadım tuzum yok ondandır diyorum

Atıyorum kendimi delilik yangınına yanıyorum

Ben deli oldukça hep seni unutuyorum

Deli olarak yaşamayı seçtim artık gelme diyorum

 

Mehmet Aluç-Gülveren


( Menekşeler Nergislerde Kokmuyor... başlıklı yazı kul mehmet tarafından 23.06.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.