Ölmek isterim lakin
Gülün beni üzeceği var,
Basıp geçtiğim kırın alacağı benden. 
Yılların götüreceği…

Lakin toprak biliyor, hayat kadar ölümü.
Gözüme perde çekip,  güze koymaz sözümü.

Toprağın mıyım şimdi ölümün mü? 
Her ikisi görünmez duvar değil mi? 
Çiçekli kırlara gömüldüm mü, 
Tepemdeki, sonsuz kubbe değil mi? 

Ne ölümün oldum ne toprağın, 
gülden koklayacağım var
Ve alacağım gönül var kırdan.
Şimdi ölüm de yaşamak kadar sıradan.

 

( Sırası Değil Ölümün başlıklı yazı AyşegülAktağ tarafından 18.06.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.