Dilimin ucunda tökezlemeli harflerin 
baş ucunda duruyor 
öyle içten samimi gülüşlerin
 can çekişen ruhumun dehlizlerime 
kadar uzanmış biat edilmişligimde
 bir kalp var kenetlendi 
sanki yüreğim olmaya razı gibi  

bir tarafı aydınlık bir tarafı yalnızlık
 sırça kadar tükenmişmişligimin
 her zerresine yerleşen bahardan
 kalma tomurcuklar renk renk açan 
yedi veren güllerim arasın da
 umutların penceresini araladı tek tek
 biri bitip biri başlayan musallat
 olmuş kabuslardan arınırken  

Toz pembe hayallerime sızan güneş 
yeni doğan sabaha uyanırken 
ben huzurla seher vakti gördüğüm
 rüya değilse diye korkuyorum şimdi.
( Korkuyorum başlıklı yazı ebru çimen tarafından 14.06.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.