KÜÇÜK BEDENİM MEZAR OLDU ANNE
ne güneş doğuyor,ne gündüzüm var
nede yaşantım var
yaşarken canım,bedenim vardı
yaşam dünyasındaken pencerime düneş doğardı
sabahım,gündüzüm vardı
insan sesini,kuş sesini duyuyordum
hep senin yanında yaşıyordum
seninle birlikte nefes alıyordum anne
bedenim canım büyüyor derken
küçük bedenim mezar oldu anne
ne gelenim,ne soranım
nede mezarımın başında iki dua eden var
geldim,geçtim kısa bir ömür yaşadım
ölümlü dünyadan yoruldum da gittim anne
ilahi taktir kaderimi böyle yazmış,elden ne gelirki
biliyorum,hissediyorum canın,yüreğin yanıyor anne
beni tek düşünen sensin
görüyorum,hissediyorum mezarımın başında
ağlayarak dualar ediyorsun
senin dualarınla yerim cennet olur inşallah
anne büyümek,büyük adam olmak nedir
çünkü ben hiç büyümedim,büyük adam olamadım
ömrüm yetmedi yaşayamadım
üşüyorum,mezarım,toprağım çok soğuk anne
senin yanında olsaydım
yanındaken şimdi üşüdüğüm kadar üşüseydim
hemen ısıtırdın,üzerime yorgan örterdin
üşüyorum ama toprağımın
mezarımın soğuk olduğundan değil
sensizliğine,hasretliğine üşüyorum anne
hep geceyi yaşıyorum,güneşim doğmuyor
küçük bedenim mezar oldu anne
biliyorum hep beni düşünüyorsun
yemiyorsun,içmiyorsun
hep benim iyi olmamı düşünüyorsun
ŞAİRİ,YAZARI:GAMZE ZAZA MAHSUN TUĞRUL
06.06.2019
(
Küçük Bedenim Mezar Oldu Anne başlıklı yazı
zaza mahsun tarafından
6.06.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
